Να το ξέρεις. Έχεις χρεοκοπήσει ήδη ως άτομο όταν το κάνεις αυτό και μην περιμένεις να βρεις μία ωραία πρωία την πόρτα της τράπεζας τριπλοκλειδωμένη για να το σιγουρέψεις. Ποδοπατάς και το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς σου, σβήνοντας τις πιθανότητες να γίνεις στο ελάχιστο άξιος αναφοράς στο μέλλον. Δείχνεις δέκα φορές πιο αναξιόπιστος από κάθε έναν που σιχτήρισες πως δεν σε σεβάστηκε. Δίνεις σε κάθε «ξενέρωτο Βόρειο Ευρωπαίο» όλο το δικαίωμα να σου σούρει τα αμέτρητα για την αγενέστατη «φάρα» σου…
Όταν κοιτάς εκνευριστικά άκομψα και επίμονα και δίχως την παραμικρή ρημάδα διακριτικότητα ένα άτομο ΑΜΕΑ, να το ξέρεις πως φαντάζεις απίστευτα αξιολύπητος. Φάνταζεις περισσότερο αμόρφωτος και ρατσιστής, και από εκείνους που έχουν βουλοκέρι απανθρωπιάς στην ναζιστική ταυτότητά τους. Εάν κοιτάς γιατί «λυπάσαι», αν δεν σε έχουν ενημερώσει το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται είναι η τρύπια «συμπόνια» σου. Εάν κοιτάς γιατί κατά βάθος αισθάνεσαι «τυχερός», πήγαινε καλύτερα παίξε κανένα Τζόκερ και παράτα τον άνθρωπο να συνεχίσει να ζει τόσο περήφανα όσο δεν θα ζήσεις ποτέ εσύ. Αν «καρφώνεσαι» γιατί είσαι απλά αγενής, τότε να είσαι σίγουρος πως αυτή η αδιακρισία θα σου γυρίσει μπούμερανγκ. Εύχομαι εις διπλούν…
Πιθανολογώ πως ήσουν από εκείνους που ξεκαρδίστηκες με την τεράστια γαλλική επιτυχία, το φιλμ Άθικτοι. Βρήκες το «μαυρούκο» έξοχο και λυπήθηκες τον καημένο που ήταν καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι, αλλά πάλι καλά που είχε κάποιον να τον κάνει να γελάει ε; Σου άρεσε τόσο το φιλμ, που μπορεί να πας να ρίξεις και κανένα γέλιο και με το Hasta la Vista που βγαίνει όπου να’ ναι στις αίθουσες, το Άθικτοι σε βελγική version, με τους τρεις φίλους ΑΜΕΑ. Να πας να το ευχαριστηθείς άμα είναι, αλλά θυμήσου βγαίνοντας από το σινεμά να μην ρίξεις πάλι καμία ματιά «συμπόνιας» αριστέρα δεξιά. Ή τουλάχιστον ευχήσου να μην είμαι για κακή σου τύχη εκεί και σε ξαναδώ…
