Σε πόλεις όπου η αστική τέχνη και η συνοχή του κοινωνικού ιστού είναι σημαντική, τα δημόσια παγκάκια αποτελούν το κατάλληλο μέσο. Έτσι, ένα παγκάκι μπορεί να είναι ένα έργο τέχνης και παράλληλα ένα πείραμα κοινωνικής συμπεριφοράς όπως συμβαίνει με το παγκάκι – δέντρο που δημιούργησε ο καλλιτέχνης Paul Sorey στο πάρκο Pratt στο Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.tree-bench-seattle

Ο ίδιος ο Sorey δήλωσε πως το παγκάκι που δημιούργησε ‘’συμβολίζει τις διαφορετικές κουλτούρες που ενώνονται σε ένα ρεύμα όπως συμβαίνει με την ανθρώπινη συνύπαρξη και κοινοκτημοσύνη.’’tree-bench-seattle-3

Έτσι, τον ενδιέφερε να δει πως οι άνθρωποι συγκεντρώνονται στο παγκάκι όπως συμβαίνει με τα πουλιά που συγκεντρώνονται στα κλαδιά ενός δέντρου.tree-bench-seattle-2

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει επίσης στο «διαδραστικό» παγκάκι που δημιούργησε ο Βρετανός σχεδιαστής Christopher McNicholl το οποίο έχει τον δικό του λογαριασμό στο Twitter (@ tweetingseat). Το παγκάκι που είναι εξοπλισμένο με 2 κάμερες, μία στο μάτι του διάσημου πτηνού και μία στο δέντρο που βρίσκεται μπροστά του, συλλαμβάνει στιγμιότυπα των ανθρώπων που κάθονται στο παγκάκι και δημοσιεύει τις αντίστοιχες φωτογραφίες στο Twitter. Κάτι σαν διαδραστικό «Σε είδα» μου κάνει…

Υπάρχουν ωστόσο και παγκάκια με οικολογική συνείδηση όπως αυτά που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της διαφημιστικής καμπάνιας του Toyota Prius, που τοποθετήθηκαν σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ, ανάμεσα τους και το Σικάγο, και η τοποθέτησή τους είχε σκοπό να προάγει την οικολογική συνείδηση και τη σημασία των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.chicago-ecologic-bench

Τέλος, υπάρχουν παγκάκια που μπορεί να μην έχουν κάποιο μήνυμα να προωθήσουν ή να επιτελέσουν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό αλλά είναι αναμφίβολα έργα τέχνης. Ιδού μερικά:

Μάλλον η αλλαγή στην εικόνα μιας πόλης δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση και μπορεί να ξεκινήσει από τα πιο απλά πράγματα, όπως τα δημόσια παγκάκια!