Υπάρχει μια διαφήμιση για γνωστή σοκολάτα που έχει ως μότο το “Υπάρχει Αγάπη” και εντός του σεναρίου αναφέρεται πως “…αυτό που θέλει προσπάθεια είναι να φτάσεις να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ, γιατί θέλει προσπάθεια να κάνεις πίσω στον πρώτο τσακωμό“. Αυτή η διαφήμιση πραγματικά με έβαλε σε σκέψεις: Πόσες φορές δεν έκανα πίσω σε έναν καβγά με σύντροφο μου γιατί θεωρούσα πως θα φανώ αδύναμη, πως θα με θεωρήσει δεδομένη  και πως θα κάνω την αρχή για να έχει το πάνω χέρι στους επόμενους τσακωμούς…

Έτσι, κατέληγα να πίνω για ώρες, μέρες, εβδομάδα, το πολύ 10 μέρες (γιατί δεν άντεχα παραπάνω) το πικρό ποτήρι του εγωισμού μου μέχρι να συζητήσω ξανά το θέμα με τον σύντροφο μου σε πιο ήρεμη βάση, να χωρίσω ή να βάλω το ζήτημα κάτω από το χαλάκι, μέχρι να το ξανασυναντήσω (όπως ήταν φυσικό) μπροστά μου.

Τελικά, κατέληξα στο συμπέρασμα πως ακόμα κι όταν οι τσακωμοί με τον σύντροφο μοιάζουν με το τέλος του κόσμου, ακόμα κι όταν μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει ακόμα έρωτας και ουσία στη σχέση, το καθοριστικό σημείο δεν είναι ποιος θα υποχωρήσει πρώτος, αλλά πως θα συμπεριφερθεί ο άλλος μετά την υποχώρηση.

Ο έρωτας δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι) ένα παιχνίδι εγωισμών. Έτσι, το κλειδί για μία “αναίμακτη” έκβαση στην ερωτική διαφωνία είναι η ταπεινότητα. Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση μην κουράσεις τον εγκέφαλο σου με το αν είναι σωστό/πρέπον/περήφανο να κάνεις πρώτος την υποχώρηση, απλώς καν’τη. Αν δεις πως το ταίρι σου εκλαμβάνει αυτή την κίνηση ως αδυναμία και το εκμεταλλεύεται  σε κάθε ευκαιρία τότε ναι, η αγάπη και η ουσία (αν υπήρχε ποτέ) έχουν εγκαταλείψει το σπιτικό σας. Αν πάλι, παρατηρήσεις πως εμπνέεται από τη στάση σου, γίνεται πιο διαλλακτικός και αποζητά ουσιαστική επικοινωνία τότε θα μπορείς απλώς να πεις στον εαυτό σου “Μπόρα ήταν και πέρασε και πάμε γι’άλλα ωραιότερα ταξίδια”.couple-fight