Το νέο έτος μπήκε δυναμικά στην ζωή μας. Το υποδεχτήκαμε με όση αισιοδοξία είχαμε (και δεν είχαμε) με θετική ενέργεια, ευχές, καλή διάθεση και όλα τα απαραίτητα «συστατικά» ώστε να καλοπιάσουμε την τύχη μας.

Βέβαια, για να γίνουν οι ευχές πραγματικότητα πέρα από τη θετική μας ενέργεια πρέπει να σηκώσουμε και λίγο τα μανίκια. «Τα αγαθά κόποις κτώνται». Τώρα ξέρουμε καλύτερα, κάναμε τα λάθη μας στο παρελθόν και μάθαμε. Μάθαμε; Για να μάθουμε ακόμα καλύτερα πάμε βήμα-βήμα.

Πρώτο στάδιο, αποδομείς την αιτία ενός κακού αποτελέσματός. Έτσι αποκτάς εμπειρία, γνώση και μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου. Μέγα, σημαντικό στη φάση αυτή (την αξιολογική) είναι να μη ρίχνεις αβίαστα τις ευθύνες στους άλλους, έχουμε πάντα μερίδιο ευθύνης για τα λάθη στην ζωή μας και τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο, γιατί είναι λάθη μέσα στην δική μας ζωή και όχι των άλλων.

Δεύτερο στάδιο: Θέτουμε τους στόχους μας ξεκάθαρα. Θα μου πείτε γιατί να βασανιζόμαστε και να αγχωνόμαστε να πετύχουμε κάτι συγκεκριμένο σώνει και ντε αφού η ζωή είναι μικρή, ας την απολαύσουμε μόνο; Πρώτον θα μπορούσε να είναι και αυτός ένας στόχος, να απολαύσω με όσο λιγότερο άγχος την ζωή μου, και μπορεί να ακούγεται αυτός ο στόχος εύκολος δεν είναι όμως καθόλου για τα δεδομένα της εποχής. Δεύτερον, καλή είναι η καλοπέραση και η απόλαυση (ακόμα καλύτερη) αλλά ένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του θέλει να δημιουργεί, να κατακτά, να προοδεύει και να κερδίζει. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος θέτει στόχους και κάποιους τους κατακτά, κάποιους όχι και συνεχίζει… Οπότε οι στόχοι για τον άνθρωπο είναι ο δρόμος προς την αυτολοoκλήρωση, προς την ανάδειξη του ιδανικού εαυτού.

Τρίτο στάδιο, αφού ξέρω τις επιθυμίες μου φτιάχνω πλάνο ώστε να τις εκπληρώσω. Αν έχουμε 2-3 μεγάλους στόχους και δεν έχουμε ένα «σχέδιο μάχης» πως περιμένουμε να τους πετύχουμε; Θα τους σκεφτόμαστε και μια μέρα όλα θα γίνουν ξαφνικά και μαγικά; Ούτε μαγικά γίνονται, ούτε ξαφνικά όλα στην ζωή. Θέλουν δουλειά, πίστη και υπομονή. Οπότε κάνουμε προετοιμασία. Ξεκινάμε από τους πιο μικρούς που μας οδηγούν στον τελικό σκοπό μας. Σαν να φτιάχνουμε ένα γενεαλογικό δέντρο όπου στην βάση θα είναι οι πολύ μικροί στόχοι που μπορούμε σήμερα κιόλας και εύκολα να πετύχουμε. Βασικό είναι πάντα να μη χάνουμε την υπομονή μας και να μην απογοητευόμαστε. Η ζωή έχει πολλές ευκαιρίες, αρκεί να μην τις προσπερνάς σκεπτόμενος ότι όλα τελείωσαν.

Λοιπόν, οργανωθείτε…

της Κωνσταντίνας Χατζηαναστασίου