Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες έχει αρχίσει η καθιερωμένη πια «πλύση εγκεφάλου» σχετικά με τις 14 Φεβρουαρίου που έχει καθιερωθεί ως ημέρα των ερωτευμένων! Όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, όλα τα websites, τα social media αλλά και τα καταστήματα, κατακλύζονται με μηνύματα «αγάπης» για τη συγκεκριμένη ημέρα!

Ωραία όλα αυτά, και μπράβο στους απανταχού ερωτευμένους (άλλωστε κι εγώ σε αυτούς ανήκω) αλλά έχω μία απορία: γιατί πρέπει σώνει και ντε να περιμένουμε τη 14η Φεβρουαρίου για να «γιορτάσουμε», για να προσφέρουμε ένα δώρο ή για να πούμε «σ’ αγαπώ» στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη μας; Γιατί δεν μπορούμε να βροντοφωνάξουμε τα συναισθήματα μας όπου κι όποτε εμείς νοιώθουμε έτσι;

Έχοντας περάσει προ πολλού από την ηλικία που περίμενα πως και πως την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να δείξω σε κάποιον ότι με ενδιαφέρει, κι ούσα ερωτευμένη με τον ίδιο άνθρωπο τα τελευταία 20 χρόνια, έχω να δηλώσω τα ακόλουθα:

  • Καλό είναι να δείχνουμε στους αγαπημένους μας ότι τους αγαπάμε κάθε, μα κάθε μέρα (στους αγαπημένους περιλαμβάνονται σύζυγοι, σύντροφοι, παιδιά, γονείς, αδέλφια, κλπ)
  • Δεν χρειάζεται να περιμένουμε μία συγκεκριμένη μέρα για να προσφέρουμε κάτι στον/στην αγαπημένο/η μας που ξέρουμε ότι θα τον/την κάνει να χαμογελάσει
  • Τέλος, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να βρούμε ένα καλό λόγο για να βγούμε ή να γιορτάσουμε, οπότε ας μην περιμένουμε άλλο.

Happy Valentine’s Day 🙂