H Sylvia Plath, μια από τις σημαντικότερες αμερικανίδες ποιήτριες και πεζογράφους γεννημένη το 1932 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, συγκαταλέγεται στους λεγόμενους “καταραμένους ποιητές” αφού επρόκειτο για ταραγμένη προσωπικότητα έχοντας στο ενεργητικό της απόπειρες αυτοκτονίας.
Η Plath σε ηλικία μόλις 8 ετών εκδίδει το πρώτο της ποίημα, την ίδια περίοδο χάνει και τον πατέρα της, εξόριστο ναζιστή. Χρόνια αργότερα θα γράψει για αυτόν το ποίημα “Daddy” κλείνοντας το με τον εξομολογητικό στίχο “Daddy, daddy, you bastard, I’m through”.
Από τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής της χαρακτηρίζεται μανιοκαταθλιπτική και πριν τελειώσει τις σπουδές της στο Smith College, στο οποίο είχε μπει με υποτροφία, θα προσπαθήσει για πρώτη φορά να δώσει τέλος στην ζωή της με υπνωτικά χάπια.
“Το να πεθαίνεις είναι μια τέχνη σαν όλες τις άλλες.
Την κάνω εξαιρετικά καλά”
Την αποφοίτησή της διαδέχεται και η υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge στην Αγγλία. Κατά την διάρκεια των σπουδών της γνωρίζει τον ποιητή Ted Hughes με τον οποίο ζει μια θυελλώδη σχέση που καταλήγει σε γάμο το 1956. O άντρας αυτός ήταν και ο αυτουργός τους τέλους της. Το 1960 φέρνει στον κόσμο την Frieda και δύο χρόνια μετά τον Nicholas. O γάμος τους όμως είχε πάρει τον κατήφορο. Ο Hughes την παράτησε για την ποιήτρια Assia Wevill το 1962. Ο κόσμος της Plath καταρρέει και νοσεί από βαριά κατάθλιψη.
Στις 11 Φεβρουαρίου 1963, άρρωστη και με τεράστια οικονομικά προβλήματα, αυτοκτόνησε εισπνέοντας φυσικό αέριο από τον φούρνο, αφού έκλεισε πρώτα όλες τις χαραμάδες της κουζίνας με ταινία. Ήταν αποφασισμένη αυτή η απόπειρα να μην αποτύχει. Προτού πεθάνει, είχε ετοιμάσει φαγητό και γάλα στα παιδιά της και το είχε αφήσει δίπλα στα κρεβατάκια τους.
Η ίδια, λίγες μέρες πριν από το θάνατό της έγραψε: “Η γυναίκα έχει τελειοποιηθεί. Το νεκρό κορμί της ντυμένο με το χαμόγελο της εκπλήρωσης. Η ψευδαίσθηση μιας Ελληνικής αναγκαιότητας ρέει στις πτυχές της τηβέννου της. Τα εκτεθειμένα της πόδια φαίνονται να λένε: ως εδώ φτάσαμε, αρκεί.”
Προς μεγάλη απογοήτευση των θαυμαστών της Plath, ο Hughes προσπάθησε να εκμεταλλευτεί καθετί άφησε πίσω της, έγινε ο εκτελεστής της διαθήκης της και διαχειριστής της προσωπικής και λογοτεχνικής περιουσίας της. Προετοίμασε την έκδοση των χειρογράφων της και κατέστρεψε τον τελευταίο τόμο του ημερολογίου της Plath, όπου εξιστορούσε με λεπτομέρειες τον καιρό που πέρασαν μαζί. Το 1982, η Plath έγινε η πρώτη ποιήτρια που κέρδισε το βραβείο Pulitzer μετά θάνατον. (Για Τα Συλλογικά Ποιήματα).
Η ιστορία της Plath, της πολυτάραχης ζωής και του τραγικού θανάτου, ήταν η βάση για την βιογραφική ταινία το 2003 με πρωταγωνίστρια την Gwyneth Paltrow. Έξι χρόνια μετά την αυτοκτονία της Plath, η γυναίκα “δηλητήριο” για εκείνη, η Assia Wevill , δηλητηριάστηκε κι αυτή με γκάζι μαζί με την τετράχρονη κόρη της. Δυστυχώς η τραγικότητα των πραγμάτων δεν τελείωσε εκεί. Το 2009 αυτοκτόνησε (κρεμάστηκε) ο γιος τους Nicholas, στο σπίτι του στην Αλάσκα, o oποίος έπασχε από κατάθλιψη, όπως και η μητέρα του, και ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκα.
Βιβλιογραφία :
Ποίηση
The Colossus (1960)
Ariel (1965)
Crossing the Water (1971)
Winter Trees (1972)
The Collected Poems (1981)
Πεζά
The Bell Jar (1963) με το ψευδώνυμο ‘Victoria Lucas’
Letters Home (1975)
Johnny Panic and the Bible of Dreams (1977)
The Journals of Sylvia Plath (1982)
The Magic Mirror (1989)
The Unabridged Journals of Sylvia Plath (2000)
Παιδικά
The Red Book (1976)
The It-Doesn’t-Matter-Suit (1996)
Collected Children’s Stories (UK, 2001)
Mrs. Cherry’s Kitchen (2001)
Και πολλές Ελληνικές μεταφράσεις
Nίκη Ταγκάλου
