Η Σούλη Σαμπάχ πέθανε σήμερα σε ηλικία 92 ετών. Η είδηση έγινε γνωστή από τον Σπύρο Μπιμπίλα μέσα από την ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook όπου έγραψε: «Ακόμα μία θλιβερή αποχώρηση.. Ακόμα μια σπουδαία κυρία του θεάτρου μας ταξίδεψε χτες βράδυ για το φως….Η Σούλη Σαμπάχ (κατά κόσμων Αναστασία Χριστοδούλου γεννημένη το 1931) η σπουδαία αρτίστα, που θριάμβευσε στην επιθεώρηση και στο τραγούδι (ποιος δεν θυμάται την τσιγγάνα να τραγουδά το θρυλικό “Γαρύφαλλο στ αυτί” στην σπουδαία ταινία ΛΑΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ), που έζησε μια ζωή πλάι στον σύζυγο της λαμπερό κωμικό Δημήτρη Νικολαΐδη δεν είναι πια εδώ… Όσοι την γνωρίσαμε θα την θυμόμαστε για το μπρίο, το ταλέντο και την ευγένεια της. Την είχαμε τιμήσει στο ημερολόγιό του 2019 από το ΤΑΣΕΗ. Καλό ταξίδι αγαπημένη μας…»

Η Αναστασία Χριστοδούλου γνωστή κυρίως με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Σούλη Σαμπάχ που σημαίνει «φως της ανατολής, φως της αυγής» στα αραβικά, ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 16 Φεβρουαρίου 1932.

Ο πατέρας της καταγόταν από το Πολέμι της Πάφου και η μητέρα της από τη Χίο. Τη δεκαετία του 1950 ήρθε στην Αθήνα και άρχισε να τραγουδάει στο γνωστό κοσμικό κέντρο «Τζάκι». Το 1959 άρχισε να εμφανίζεται και στο θέατρο ως ηθοποιός.  Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο μαζί με τους Βασίλη Αυλωνίτη, Μίμη Φωτόπουλο και Τζένη Καρέζη. Έπαιξε επίσης στην τηλεόραση και στο θέατρο σε σημαντικές παραστάσεις και επιθεωρήσεις.

Φοίτησε στο Αβερώφειο γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας, όπου συμμετείχε σε όλες τις σχολικές παραστάσεις, και από το δημοτικό έγραφε ποιήματα έχοντας πάντοτε μια κλίση προς την τέχνη και τα καλλιτεχνικά. Εκείνη την εποχή, βέβαια, δεν ήταν το καλύτερο για τη φήμη μιας κοπέλας να γίνει τραγουδίστρια.

Ήταν σύζυγος του επίσης ηθοποιού Δημήτρη Νικολαΐδη και έμενε στην Αθήνα. Σε συνέντευξή της είχε πει: «Ήμασταν αυτοκόλλητοι. Από την πρώτη στιγμή. Είχε πρόβλημα με το αναπνευστικό του, αυτό το καλό παιδί, ο Δημητράκης μου. Είχε και ο πατέρας του και η μητέρα του. Ήταν άτυχος. Όταν περπατούσαμε στον δρόμο έβγαινα μπροστά για να μιλήσω εγώ για αυτόν, του ήταν δύσκολο να μιλάει και να περπατάει».