Δεν φταις εσύ. Οι εκδόσεις άνθισαν, η βιομηχανία του θεάματος έγινε ισχυρή, οι εταιρείες εσωρούχων, αρωμάτων και κοσμημάτων επένδυσαν, όλες χάρη σε αυτή τη θεώρηση: “Η αδερφή ψυχή σου υπάρχει εκεί έξω”.

Πριν προλάβεις να συνειδητοποιήσεις αν τελικά φταίει το συλλογικό ασυνείδητο ή είναι δική σου πεποίθηση, λέω να μην ασχοληθούμε με αυτή την αναζήτηση και να περάσουμε κατευθείαν στο “ψητό”:

Έστω ότι “ο Ένας/η Μία” υπάρχει και έστω ότι τον/τη βρήκες, η μεταξύ σας σχέση είναι πιθανό να μη θυμίζει καθόλου το παραμύθι που είχες στο μυαλό σου. Ο λόγος είναι απλός: Θα θεωρήσεις πως εφόσον είστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον, η σχέση μπορεί να μπει στον αυτόματο πιλότο και όλα να κυλήσουν αρμονικά μέχρι τα βαθιά σας γεράματα.

Ναι, η σχέση με τον Ιδανικό-η (που δεν πιστεύω ότι υπάρχει αλλά ας μη χαλάσω πολλές ουτοπίες σε ένα άρθρο) θα σε κάνει τεμπέλη και η οκνηρία είναι ο εχθρός της ερωτικής σχέσης.

Οι σχέσεις είναι δουλειά. Είναι προσπάθεια, είναι συμβιβασμοί, είναι υποχωρήσεις, είναι απογοήτευση και ξανά πίστη. Πως να καταλάβεις ότι ακόμα και ο ιδανικός σύντροφος έχει τα ελαττώματα του και θα χρειαστεί να τσακωθείτε; Θα χρειαστεί να τον κατεβάσεις από το θρόνο του και να τον κάνεις μέρος της συχνά πεζής καθημερινότητας.

Επομένως, καλύτερα να μην ονειρεύεσαι τον ‘Εναν/τη Μία γιατί το πιθανότερο είναι να μην τον/τη βρεις, κι αν η αναζήτηση είναι επιτυχής να συνοδευτεί από την απομυθοποίηση. Στο ενδιάμεσο μάλλον θα έχεις χάσει το άτομο που θα σε έκανε ευτυχισμένο κι ας μην συμπλήρωνε όλα τα κουτάκια στη λίστα σου…