Σάββατο βράδυ, Πλατεία Θεάτρου

Όπως κάθε Παρασκευή όλη αντροπαρέα μαζευόμαστε παραδοσιακά στο κλασσικό μεζεδοπωλείο για το καθιερωμένο φαγοπότι δίχως αύριο. Λίγο πριν ξεκινήσει η μουσική και εκεί που τα μπριζολάκια πηγαινοέρχονται από χέρι σε χέρι λες και έχουμε να φάμε ένα μήνα και εκεί που απορείς «Αλήθεια τώρα! Γιατί τα παραγγείλαμε όλα αυτά; Θα τα φάμε;». Εκείνη τη στιγμή σταματάω να τρώω και απλά τους κοιτάζω. Ένα τραπέζι με πέντε άτομα και τα πιάτα να αλλάζουν χέρια λες και παίζαμε μπάσκετ. Απορώ πως τα έχουμε φάει όλα αυτά σε τόσο λίγη ώρα. Σταματάω μια στιγμή και με πολύ σαρκαστική διάθεση:

-Ρε παιδιά, θα πούμε καμιά κουβέντα ή μόνο φαΐ; λέω εγώ τώρα…

-Σιγά εσύ φιλόσοφε! Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια! Θέλεις και κουβέντες!

-Μα δίκιο έχει, πετάγεται και ο άλλος .Είναι ιερή στιγμή το φαγητό βρε άνθρωπε, τι δε καταλαβαίνεις!

-Συνεχίστε να τρώτε λοιπόν να δω τι θα καταλάβετε! λέω ξανά εγώ…

-Ωραία, για πες τι συζήτηση θέλεις;

-Πάντως όχι να δω μόνο αν σου αρέσουν τα μπριζολάκια! λέω εγώ ξανά…

-Καλά αυτό είναι εύκολο να το καταλάβεις, όπως βλέπεις είναι άδειο το πιάτο μπροστά μου!

Αρχίζουμε και γελάμε λες και ήταν το καλύτερο ανέκδοτο του κόσμου. Το κρασί είχε αρχίζει να επηρεάζει τη βραδιά επικίνδυνα.

-Λοιπόν παιδιά, σταματήστε να τρώτε ας μιλήσουμε! Έχει δίκιο ο Βασίλης!

-Ευχαριστώ! Σηκώνομαι σαν πολιτικός και με ύφος εκατό καρδιναλίων έτοιμος να σκάσει στα γέλια και λέω: Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε φίλοι μου!

-Εβίβα, Βασίλη!

-Βασίλη, πες μας πως σου φαίνονται τα μπριζολάκια;

Στη γωνία του τραπεζιού κάθεται ο Μάνος με το Γιώργο που έχουν αφοσιωθεί σε μια συζήτηση χωρίς να έχουν παρακολουθήσει τι συμβαίνει υπόλοιπο τραπέζι και ξαφνικά ο Μάνος μέσα στο ενός λεπτού σιγή φωνάζει δυνατά:

-Αναλόγως τις ταινίες βλέπεις!

Σταματάει η στιγμή στοπ-καρέ και κοιτάμε όλοι το Μάνο:

-Τι έγινε ρε παιδιά;

-Αναλόγως τις ταινίες βλέπεις!Λέμε όλοι μαζί και γελάμε

-Βασίλη!Θα τα φας τα μπριζολάκια;

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

-Γιώργο!Θα πας διακοπές;

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

-Μάνο!Θα πας στη δουλειά;

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

-Νίκο!Θα βγούμε από το μνημόνιο;

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

-Θανάση!Θα έχεις εφιάλτες το βράδυ;

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

Από τότε και για πάντα η απάντηση ακόμα και στο «τι κάνεις;» είναι:

-Αναλόγως τι ταινίες βλέπεις!

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα; 
www.atakaistoria.gr