Η Φένια Παπαδόδημα είναι από εκείνες τις καλλιτέχνιδες που δεν χωράνε σε καλούπια. Μουσική, θέατρο, κινηματογράφος – όλα μπλέκονται δημιουργικά στη διαδρομή της, δίνοντάς της τη δυνατότητα να εκφράζεται με τον δικό της, μοναδικό τρόπο. Από μικρή ζούσε μέσα στη μουσική, αλλά η πορεία της την οδήγησε να συνδυάσει διαφορετικές τέχνες, δημιουργώντας έργα που έχουν ψυχή και αυθεντικότητα. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλά για τη συναυλία Women’s Prayers, τη σχέση της με τη jazz, τις γυναίκες που την έχουν εμπνεύσει και τη σημασία του να βρίσκεις τη δική σου φωνή τόσο στη μουσική όσο και στη ζωή.
T.L.: Τί ήταν αυτό που σας οδήγησε να ασχοληθείτε με τη μουσική και το θέατρο;
Φ.Π.: Από πολύ μικρή σπούδασα πιάνο, κλασικό και σύγχρονο χορό και ζούσα τη ζωή μου μέσα από τη μουσική πάντα. Τελικά στα δεκαεννιά μου στράφηκα στο σινεμά και σκηνοθέτησα την πρώτη μεσαίου μήκους ταινία μου που ταξίδεψε σε πολλά φεστιβάλ στην Ευρώπη. Από τότε και μέχρι σήμερα συνδυάζω αυτές τις τέχνες πάντα μέσα από τη μουσική.
T.L.: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη συναυλία «Women’s Prayers» και τί θα θέλατε να αφήσει στο κοινό;
Φ.Π.:Ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στις γυναίκες αυτές που με συντρόφευσαν για πολλά χρόνια στη σκηνή του θεάτρου μέσα από τους ρόλους που έπαιξα. Η Ισαδώρα Ντάνκαν, η Φρίντα Κάλο, η Μαρία Πολυδούρη, η Μαρίκα Παπαγκίκα, η Μπίλυ Χόλιντευ…Ίσως γιατί μετά από αυτό θα ασχοληθώ με ένα νέο πρωτότυπο δικό μου υλικό…
T.L.: Παράλληλα, συνεχίζετε τις παραστάσεις του έργου «Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης» στο Θέατρο Μπέλλος. Πώς διαφοροποιείται αυτή η δουλειά από το «Women’s Prayers» στο Ηalf Note;
Φ.Π.: To Women’s prayers είναι μία συναυλία, ακόμη κι αν εμπεριέχονται σ’ αυτήν κείμενα και αναφορές σε κάθεμια από τις γυναίκες που ανέφερα αλλά και σε αρκετές άλλες γυναίκες συνθέτριες και τραγουδίστριες ( Nina Simone, Edith Piaf, Sheila Chandra κα…) παρ’ όλα αυτά πρόκειται για μία συναυλία με εξαιρετικούς μουσικούς, τον Αντρέα Πολυζωγόπουλο στην τρομπέτα, τον Γιάννη Κυριμκιρίδη στο πιάνο, τον Γιώργο Παλαμιώτη στο μπάσο, τον Παναγιώτη Κωστόπουλο στα τύμπανα.
T.L.: Ποιες είναι οι γυναίκες καλλιτέχνιδες που σας έχουν επηρεάσει περισσότερο, είτε μουσικά είτε προσωπικά;
Φ.Π.: Η Laurie Anderson, η Georges Sand, η Sheila Chandra…
T.L.: Πώς προσεγγίζετε τραγούδια που έχουν ερμηνευθεί από θρυλικές καλλιτέχνιδες, όπως η Billie Holiday ή η Nina Simone, και πώς τα προσαρμόζετε στο δικό σας στυλ;
Φ.Π.: Προσεγγίζω αυτά τα τραγούδια μέσα από τα δικά μου βιώματα. Ότι δηλαδή κάνω και στο θέατρο όταν πρόκειται να παίξω κάποιο ρόλο. Προσπαθώ να βρω ποιες είναι οι χορδές που αγγίζουν σε μένα οι στίχοι του τραγουδιού. Άρα το τραγούδι είναι πρώτα οι στίχοι. Όπως στο θεάτρο το κείμενο. Έπειτα φροντίζω να τραγουδάω με τον δικό μου τρόπο. Δεν έχει κανένα νόημα να μιμείσαι ή να αντιγράφεις κάποιον. Είναι χαμένος χρόνος.
T.L.: Οι συνεργασίες με άλλους μουσικούς, που έχετε κάνει μέχρι τώρα, πώς σας έχουν επηρεάσει τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά;
Φ.Π.: Οι συνεργασίες που είχα ως τώρα, και είμαι πολύ τυχερή γι’ αυτό, υπήρξαν συνεργασίες με ιδιαίτερα σημαντικούς μουσικούς τόσο από την τζαζ σκηνή όσο και από την κλασσική αλλά και την παραδοσιακή. Μ’ έχει βαθύτατα επηρεάσει η καθεμία από αυτές τις συνεργασίες γιατί όταν παίζει με καλούς μουσικούς αμβλύνεται και ο προσωπικός σου μουσικός ορίζοντας , η φαντασία και η αποτελεσματικότητα σου.
T.L.: Πιστεύετε ότι η jazz μπορεί να ενισχύσει το μήνυμα της γυναικείας ενδυνάμωσης και της κοινωνικής αλλαγής, όπως αποτυπώνεται στο θέμα της συναυλίας σας, και αν ναι, πώς;
Φ.Π.: Μέσα από την σπουδή της jazz μουσικής, ένας καλλιτέχνης σίγουρα μαθαίνει το πως να υπάρχει αυτόνομα. Αυτή η αυτονομία είναι σπουδαία για κάθε άνθρωπο, όχι μόνο για τους καλλιτέχνες. Είτε είναι άντρες είτε γυναίκες. Σήμερα υπάρχει έν μεγάλο ενδιαφέρον και στήριξη σε παγκόσμιο επίπεδο στις γυναίκες που παίζουν jazz και αυτό είναι εκπληκτικό γιατί ανοίγονται νέοι δημιουργικοί ορίζοντες για καλλιτέχνιδες που μπορούν να τολμήσουν να γράψουν τη δική τους ιστορία.
T.L.: Τι σημαίνει για εσάς η jazz;
Φ.Π.: H jazz για μένα είναι ένα πεδίο έρευνας, γνώσης και δράσης. Υπάρχουν πολλά παρακλάδια σ’ αυτό που ονομάζεται μ’ έναν γενικό όρο jazz. Εμένα μ’ ενδιαφέρει κυρίως ότι εμπεριέχει στοιχεία ανατολικών παραδόσεων που μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και την σωστή χρήση της σύγχρονης αρμονίας και του ρυθμού μπορούν να συνθέσουν ένα πρωτότυπο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον μουσικό αποτέλεσμα.
T.L.: Έχετε αναφέρει ότι η φωνή της Dee Dee Bridgewater σας έχει επηρεάσει. Με ποιο τρόπο και ποια στοιχεία της σας επηρέασαν;
Φ.Π.: Η Dee Dee Bridgwaters μ’ έχει επηρεάσει ιδιαίτερα με τη στάση της , τις επιλογές της, τον τρόπο με τον οποίον κινείται σαν καλλιτέχνης. Η συναυλία που είχε δώσει στο Jazz & Heritage Center της Νέας Ορλεάνης, ένα κέντρο που ειδικεύεται στην αφροαμερικάνικη μουσική παράδοση μου έδωσε την ιδέα να εφεύρω τον όρο Jazz & Heritage of the World. Γιατί σκηνοθετώντας τις παραδοσιακές μελωδίες μέσα σ’ ένα αρμονικό τζαζ πλαίσιο γεννιέται μία νέα μουσική που έχει στοιχεία και από τις δύο παραδόσεις.
T.L.: Η προσωπική σας φιλοσοφία για τη ζωή, με λίγα λόγια, είναι αυτό που θα λέγαμε… jazz; Με την έννοια της ευέλικτης, αυθόρμητης και δημιουργικής προσωπικότητας που δυσκολεύεται να μπει σε καλούπια και “πρέπει”, όπως είναι και η jazz μουσική; Και αν ναι… πώς επηρεάζει τις καλλιτεχνικές σας επιλογές;
Φ.Π.: Το βλέμμα μου πάνω στη ζωή, στις επιλογές μου, στους στόχους μου, είναι πολύ συγκεκριμένο πια και όλο και πιο επιλεκτικά λειτουργώ, όχι από κάποια σνομπ διάθεση, το αντίθετο, αναζητώ την απλότητα και ότι είναι πραγματικά ψυχικά ωφέλιμο τόσο στο θέατρο, στη μουσική όσο και στη ζωή. Ίσως γιατί και χάρις στη δουλειά μου έχω δει τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
T.L.: Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα! Εύχομαι καλή επιτυχία σε ό,τι κάνετε!
Φ.Π.: Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ! Να είστε καλά!
Μετά από τρεις εξαιρετικά επιτυχημένες εμφανίσεις στο Half Note, η Φένια Παπαδόδημα επιστρέφει την Τετάρτη 12 Μαρτίου, με τη συναυλία «Women’s Prayers», για να ζωντανέψει “φωνές των γυναικών” του κόσμου. Μαζί με τους κορυφαίους μουσικούς Ανδρέα Πολυζωγόπουλο, Γιώργο Παλαμιώτη, Γιάννη Κιριμκιρίδη και Παναγιώτη Κωστόπουλο, δημιουργεί μια μοναδική Jazz & Heritage of the World μπάντα, μια μουσική εμπειρία, όπου διαφορετικές παραδόσεις ενώνονται και επαναπροσδιορίζονται.
Προπώληση εισιτηρίων εδώ
Half Note Jazz Club: Τριβωνιανού 17, Μετς | 210 9213310
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού με τάση να εκφράζομαι μέσα από τη μαγεία της γραφής. Το ακαδημαϊκό μου ταξίδι με πήγε από τον κόσμο της Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, όπου απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία. Από τα πρώτα μου χρόνια, ανακάλυψα ότι η αληθινή μου φωνή αντηχεί πιο εύγλωττα στον γραπτό λόγο παρά στον προφορικό. Γι’ αυτό και από τους αριθμούς βρέθηκα να «μπλέκομαι» με τα γράμματα, για να επικεντρωθώ στο πάθος μου για το lifestyle. Μόδα, ομορφιά, διακόσμηση ήταν τα θέματα που πάντα με γοήτευαν ως αναγνώστρια. Πλέον, οπλισμένη με όρεξη, ταξιδεύω με τις δικές μου ιδέες και σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σου. Θα γίνεις συνταξιδιώτης μου;
Leave a Reply