Οι άντρες αναρωτιούνται τι κουβαλάμε μέσα στις τεράστιες τσάντες μας. Πλάκα κάνεις; Το βασίλειο μας που μπορεί να περιλαμβάνει το άρωμα που τους ξετρελαίνει μέχρι τον απαραίτητο εξοπλισμό σε περίπτωση σεισμού (φακός, σφυρίχτρα και μπάρες δημητριακών, ντε).

Όσο κι αν μας κοροϊδεύουν, είμαστε το πρώτο άτομο που απευθύνονται όταν ψάχνουν αναπτήρα για να ανάψουν το τσιγάρο τους, χαρτομάντιλο για να σκουπίσουν τα δάκρυα που έχυσαν από τη συγκίνηση που ένιωσαν μόλις μας είδαν (εντάξει, έβαλα λίγη σάλτσα), και παστίλια για το λαιμό γιατί κάπνισαν πολλά τσιγάρα με τον αναπτήρα μας. Εεεμ, αν ήταν να είχα κι εγώ έναν μόνιμο προμηθευτή μαζί μου, θα έβγαινα έξω μόνο με το κινητό, το πορτοφόλι και τα κλειδιά στις τσέπες.

Τα ανέφερα, ξεσπάθωσα, και τώρα ήρθε η στιγμή να επιχειρήσω μια ψυχολογική προσέγγιση (εκλαϊκευμένη πάντα) της τσάντας που είναι μονίμως σε μια χαοτική κατάσταση και της κοπέλας που την κρατά κατ’επέκταση…

Δεν έχουμε χρόνο να οργανώσουμε την τσάντα – κι όταν το κάνουμε καταλήγει στην προηγούμενη κατάσταση της μέσα σε 5 λεπτά – γιατί έχουμε μια πολυάσχολη ζωή

Γιατί να μπαίνουμε σε κόπο να οργανώνουμε όταν υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε εκεί έξω; Όπως το ακατάστατο γραφείο φανερώνει ένα δημιουργικό μυαλό, έτσι και η ακατάστατη τσάντα φανερώνει άνθρωπο που αναζητά την έμπνευση σε καθημερινές εμπειρίες ζωής γι’αυτό κι έχει σπάνια χρόνο να τακτοποιεί τα πράγματα του.

Η ακατάστατη τσάντα φανερώνει άνθρωπο ζεστό και γενναιόδωρο

Ζήτησες τσίχλα; Δεν μπορεί κάπου θα βρούμε ένα πακέτο στον πάτο της τσάντας. Οι τσάντες μας είναι μονίμως βαριές και ακατάστατες γιατί κουβαλούμε πράγματα που πιθανώς να χρειαστούν οι φίλοι και γνωστοί. Κάπως έτσι έσωσα μια μέρα μια φίλη μου από φριχτό πόνο στα πόδια όταν της χάρισα τις μαλακές μπαλαρίνες που κουβαλούσα μαζί μου, και η τσάντα μου έχει μονίμως διάσπαρτες χαρτοπετσέτες με λογότυπα που μαζεύω από εκδηλώσεις, γιατί θέλω να ενημερώνω μια φίλη μου που εργάζεται σε εταιρεία catering για τον ανταγωνισμό.

Είμαστε συναισθηματικές

Ναι, κουβαλούμε πολλές φωτογραφίες, σημειωματάρια για να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να κάνουμε τα συναισθήματα-λέξεις, νομίσματα από ταξίδια σε χώρες μακρινές που δεν κατορθώσαμε να ανταλλάξουμε, πένες από κιθαρίστες γκόμενους (…με μουσικό ταλέντο πάνω από όλα). ΟΚ, έχουμε ένα μικρό πρόβλημα απαγκίστρωσης από το παρελθόν, εξ’ου και το χάος στην τσάντα, αλλά από μια άποψη το λες και ποιητικό/ ρομαντικό, ε;

Είναι το μόνο “βάρος” που κουβαλάμε

Γιατί συχνά ο άνθρωπος που νιώθει την έντονη ανάγκη να είναι όλα τα πράγματα στη ζωή του τακτοποιημένα (σπίτι, βαλίτσα, τσάντα, αυτοκίνητο κτλ.), αδυνατεί να βάλει σε μια τάξη τα συναισθήματα του και τακτοποιεί τα υλικά αντικείμενα που είναι και πιο εύκολο!

Άλλοι πάλι βρίσκουν τάξη μέσα στο χάος…ακόμα κι αν μας κάνει να ψάχνουμε ψιλά για το ταξί τρία λεπτά εισπράττοντας επίμονα κορναρίσματα από πίσω.