Όλες έχουμε μία φίλη που τρώει ό,τι θέλει, όσο θέλει και δεν κερδίζει ούτε μισό γραμμάριο. Είναι αυτή που τη μισούμε με “ωραίο τρόπο” και θέλουμε να τη δούμε χωμένη σε πίτσες, ντόνατς και παγωτά…Να είναι και αυτή παχουλή και να βασανίζεται από σκέψεις πονεμένης δίαιτας… Έτσι σκέφτεσαι αν δεν έχεις εξοικοιωθεί και δεν έχεις αγαπήσει το σώμα σου… Αλλά όσο και να το αγαπήσεις πολύ θα ήθελες να πλέεις σε πελάγη σάλτσας και αλλαντικών χωρίς να παίρνεις γραμμάριο (για να είμαστε ειλικρινείς κορίτσια μου).

Τυχερές αυτές, χοντρή εσύ (όταν η ψυχολογική σου διάθεση έχει πέσει στο πάτωμα) και σκέφτεσαι “Τι να κάνω…Πες μου”.

Και σου λέω. Κατ’αρχάς: Η επιστήμη υποστηρίζει οτι όλοι γεννιόμαστε- το έχουμε στο dna- με συγκεκριμένο σωματότυπο και με προδιαγραφές για να είμαστε παχουλές ή αδύνατες ή κανονικές ή περίεργες. Το κλειδί βρίσκεται στη δική μας συμπεριφορά και στον τρόπο που φτιάχνουμε πρόγραμμα και συνήθειες!

Μπορεί να τρώμε αρκετά αλλά όταν ξεφεύγουμε οφείλουμε να επιστρέψουμε στη λογική, να κάνουμε αλλαγές και να βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί:

“Τι θέλω”;

“Απώλεια βάρους”!

“Τι κάνω”;

Αυτά που θα σου γράψω αμέσως τώρα: