Εδώ και περίπου ένα χρόνο κάνω διαλογισμό. Κάποιες φορές είμαι τόσο ήρεμη και εναρμονισμένη με το υποσυνείδητο μου που έχει τύχει μέχρι και να κοιμηθώ κατά τη διάρκεια του διαλογισμού κι άλλες με το που κλείνω τα μάτια να σκέφτομαι το χαράτσι της ΔΕΗ, την καινούργια δίαιτα που δεν έχω δοκιμάσει ακόμα, τη δουλειά που θέλω να κυνηγήσω αλλά δεν νομίζω να τα καταφέρω, να μαζέψω τα ρούχα που έχουν σχηματίσει λόφο στην κρεβατοκάμαρά μου και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς!

Η αλήθεια είναι πως όλοι κουβαλάμε σκέψεις – σκουπίδια. Σκέψεις που μας δηλητηριάζουν κατά κάποιο τρόπο, και δεν μας επιτρέπουν να ηρεμούμε αλλά και να εξελισσόμαστε.

Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγούμε τελείως από τις πολύ αρνητικές σκέψεις αλλά επειδή έχουν ένα μαγικό τρόπο να κυριαρχούν στο μυαλό μας την πιο ακατάλληλη στιγμή, τουλάχιστον αξίζει να προσπαθήσουμε να τις χειριζόμαστε.

Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε τι είδους σκουπίδια κουβαλά το μυαλό μας. Είναι άγχος για τα χρήματα, μια αρνητική σκέψη που είναι λογικό να προκύπτει στις μέρες μας; Ή είναι σκέψεις που έχουν να κάνουν με τις αξίες και τις ικανότητές μας;

Για να κατανοήσουμε αν οι αρνητικές σκέψεις έχουν να κάνουν με την αξία μας, τότε καλό είναι να καταγράφουμε όσα περνούν από το μυαλό μας σε ένα ημερολόγιο και μετά από μερικές μέρες να τις μελετήσουμε.

Έχοντας πλέον επίγνωση της αιτίας που μας προκαλεί αρνητικές σκέψεις, θα πρέπει να εξασκήσουμε το μυαλό μας να αντικαθιστά κάθε σκέψη – σκουπίδι με μία θετική σκέψη, μια ανάμνηση που μας κάνει να αισθανόμαστε χαρούμενοι και περήφανοι. Για παράδειγμα αν κάποιος δεν πάρει τη δουλειά για την οποία έδωσε συνέντευξη καλό είναι να κάνει μια αναδρομή σε όλες τις επιτυχίες που βίωσε στην επαγγελματική του πορεία.

Το «μυστικό» της συγκεκριμένης μεθόδου είναι να δημιουργήσουμε ένα νοητό κολάζ από ευχάριστες αναμνήσεις από την επαγγελματική και προσωπική μας ζωή στο οποίο να επιστρέφουμε συχνά, και τότε μακροπρόθεσμα θα γίνεται όλο και πιο εύκολο να αποβάλλουμε τις αρνητικές σκέψεις.

Τέλος, ακόμα και η γλώσσα με την οποία μιλάμε στον εαυτό μας παίζει ρόλο. Για παράδειγμα για κάθε λάθος που κάνουμε αντιδρούμε συχνά λέγοντας «Είμαι χαζός-η». Ωστόσο, ξέρουμε πολύ καλά πως ένα λάθος δεν είναι λογικό να χαρακτηρίζει ολόκληρο το νοητικό μας επίπεδο, οπότε είναι πολύ πιο σωστό να λέμε «Αυτό που έκανα ήταν χαζό».

Η αξία που έχουμε ως άνθρωποι πρώτα ξεκινά από την αναγνώριση που της δίνουμε εμείς οι ίδιοι. Οι σκέψεις – σκουπίδια πάντα θα υπάρχουν αλλά ο στόχος μας είναι να βρίσκουμε γρήγορα το κατάλληλο καλαθάκι και να θυμόμαστε πως δεν είναι όλα δική μας ευθύνη.