Η τοξική αρρενωπότητα είναι μια βαθιά ριζωμένη κοινωνική κατασκευή που επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο τα αγόρια και τους άντρες, αλλά και όλη την κοινωνία. Χτίζεται μέσα από στερεότυπα που συνδέουν την ανδρική ταυτότητα με την κυριαρχία, την επιθετικότητα και την συναισθηματική αποστασιοποίηση. Από μικρή ηλικία, πολλά αγόρια μαθαίνουν ότι δεν πρέπει να κλαίνε, ότι πρέπει να είναι «σκληρά» και ότι τα «γυναικεία» πράγματα δεν τους ταιριάζουν. Αυτές οι πεποιθήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε συναισθηματική καταπίεση, προβλήματα στις σχέσεις και επιθετικές συμπεριφορές.
Οι γονείς και οι κηδεμόνες παίζουν κρίσιμο ρόλο στο πώς μεγαλώνουν τα αγόρια. Η αποδόμηση της τοξικής αρρενωπότητας ξεκινά μέσα από το σπίτι. Πρώτα απ’ όλα, οι ενήλικες πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου τα αγόρια θα μπορούν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους χωρίς ντροπή ή κριτική. Είναι σημαντικό να τους επιτρέπεται να είναι ευαίσθητα, να παίζουν όπως θέλουν, να ντύνονται όπως θέλουν και να μιλούν ανοιχτά για φόβους, λύπη ή χαρά.
Η εκπαίδευση στην ενσυναίσθηση είναι εξίσου απαραίτητη. Οι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά να σκέφτονται πώς νιώθουν οι άλλοι και να κατανοούν τη σημασία του σεβασμού, ανεξαρτήτως φύλου. Οι μικρές καθημερινές συζητήσεις – για παράδειγμα όταν ένα παιδί λέει ότι κάτι είναι «για κορίτσια» – είναι ευκαιρίες να αμφισβητήσουμε αυτά τα στερεότυπα και να τα αντικαταστήσουμε με αξίες ισότητας και σεβασμού.
Επίσης, οι ίδιοι οι ενήλικες πρέπει να κάνουν ενδοσκόπηση και να αναγνωρίσουν τη δική τους εσωτερικευμένη προκατάληψη. Τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας. Αν βλέπουν τους κηδεμόνες τους να φέρονται με καλοσύνη στον εαυτό τους, να παραδέχονται λάθη, να μιλούν με ευγένεια και να προασπίζουν την ισότητα, τότε είναι πιο πιθανό να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.
Το μεγάλωμα αγοριών που απορρίπτουν την τοξική αρρενωπότητα είναι μια διαρκής διαδικασία – χρειάζεται υπομονή, επίγνωση και συνέπεια. Ξεκινά από το να αναγνωρίζουμε την ανθρωπιά σε κάθε παιδί, δίνοντάς του χώρο να ανθίσει ελεύθερα, χωρίς τα δεσμά του παρωχημένου ανδρικού προτύπου. Και ίσως, όπως λέει και το κείμενο, να ξεκινά από τον νιπτήρα του μπάνιου – από τις πιο απλές, καθημερινές στιγμές.
Η Ελένη Σαραντάκη είναι δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός με πολυετή εμπειρία στο χώρο του τεχνολογικού και τουριστικού ρεπορτάζ. Έχει συνεργαστεί με ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ως αρθρογράφος, ενώ σήμερα είναι αρχισυντάκτρια του περιοδικού της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Greek Hotelier και editor στο τεχνολογικό site Digital Life.
Leave a Reply