Ξυπνάς, ανοίγεις κινητό, τσεκάρεις mails και τρέχεις όλη μέρα. Δουλειά, υποχρεώσεις, θόρυβος, πληροφορία, αμέτρητα deadlines είναι μόνο λίγα που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό. Ξαφνικά έχεις ξεχάσει πώς μυρίζει το φρέσκο χώμα. Πότε κοίταξες τελευταία φορά τον ουρανό; Πότε ένιωσες τον αέρα να φυσάει στο πρόσωπό σου χωρίς να τρέχεις βιαστικά να φτάσεις κάπου; Αν η Ημέρα Περιβάλλοντος είναι για να θυμόμαστε να φροντίζουμε τον πλανήτη, μήπως είναι και ευκαιρία να θυμηθούμε να φροντίσουμε και τον εαυτό μας μέσω της επαφής μας με τη φύση; Δεν είμαστε σε επαφή με τη φύση και ίσως για αυτό την ξεχνάμε και δεν την φροντίζουμε… ίσως!
Η φύση ως “αντικαταθλιπτικό”
Για αρχή, όσο κι αν σου φαίνεται υπερβολικό, υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι η επαφή με το φυσικό περιβάλλον μπορεί να μειώσει το άγχος, να βελτιώσει τη διάθεση, ακόμη και να αυξήσει τη συγκέντρωση. Και όχι, δεν χρειάζεται να ζεις σε ξύλινο σπιτάκι στο βουνό. Αρκεί ένα πάρκο. Ένα μικρό μονοπάτι στη γειτονιά. Μια βόλτα στη θάλασσα χωρίς ακουστικά στ’ αυτιά.
Στη Νορβηγία, στον Καναδά και στην Ιαπωνία, γιατροί δίνουν πλέον «πράσινες συνταγές» – οδηγίες δηλαδή να περνάς χρόνο στη φύση ως μέρος της θεραπείας για άγχος και κατάθλιψη. Σου γράφουν 30 λεπτά περπάτημα στο πάρκο, 3 φορές την εβδομάδα. Και ξέρεις κάτι; Λειτουργεί.
Το λουτρό δάσους
Επίσης, στην Ιαπωνία υπάρχει το Shinrin-yoku, που μεταφράζεται ως λουτρό δάσους. Δεν είναι κάτι περίεργο, είναι απλώς η πρακτική του να περπατάς ανάμεσα στα δέντρα με όλες σου τις αισθήσεις ενεργές. Να βλέπεις τα φύλλα, να ακούς τα πουλιά, να αγγίζεις τον φλοιό του δέντρου. Είναι σαν να σε επανασυνδέει με τον εαυτό σου, αλλά χωρίς φίλτρα και χωρίς παρεμβολές.
Το χώμα θεραπεύει
Στην κυριολεξία. Το χώμα περιέχει μικρόβια που φαίνεται να ενεργοποιούν την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Ναι, αυτή είναι η ίδια ορμόνη που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Οπότε την επόμενη φορά που θα φυτεύεις βασιλικό στο μπαλκόνι, να ξέρεις πως δεν φτιάχνεις μόνο μακαρονάδα. Φτιάχνεις και τον εαυτό σου.
Να το πούμε κι αυτό
Δεν αρκεί να σώζουμε το περιβάλλον. Πρέπει και να μας σώσει. Δεν χρειαζόμαστε άλλο ένα ηθικολογικό post για τα καλαμάκια. Χρειαζόμαστε αλήθεια, επαφή και ένα χέρι – έστω κι αν είναι γεμάτο χώμα.
Γιατί τελικά, ίσως η φύση να είναι η πιο παλιά και πιο σταθερή ψυχοθεραπεύτρια του κόσμου. Και – χωρίς αμφιβολία – δεν μας χρεώνει με την ώρα.
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού με τάση να εκφράζομαι μέσα από τη μαγεία της γραφής. Το ακαδημαϊκό μου ταξίδι με πήγε από τον κόσμο της Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, όπου απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία. Από τα πρώτα μου χρόνια, ανακάλυψα ότι η αληθινή μου φωνή αντηχεί πιο εύγλωττα στον γραπτό λόγο παρά στον προφορικό. Γι’ αυτό και από τους αριθμούς βρέθηκα να «μπλέκομαι» με τα γράμματα, για να επικεντρωθώ στο πάθος μου για το lifestyle. Μόδα, ομορφιά, διακόσμηση ήταν τα θέματα που πάντα με γοήτευαν ως αναγνώστρια. Πλέον, οπλισμένη με όρεξη, ταξιδεύω με τις δικές μου ιδέες και σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σου. Θα γίνεις συνταξιδιώτης μου;
Leave a Reply