Στη σύγχρονη εποχή, κάθε μας επιλογή, από την πιο μικρή έως την πιο μεγάλη, αντικατοπτρίζει τις αξίες μας. Ακόμα και η επιλογή του καφέ που πίνουμε το πρωί μπορεί να γίνει μια δήλωση για το πόσο νοιαζόμαστε για τα κοινωνικά ζητήματα. Φυσικά, δεν είναι ρεαλιστικό να διασχίζουμε την πόλη καθημερινά για να βρούμε μια επιχείρηση που στηρίζει ευπαθείς ομάδες, άτομα στο φάσμα του αυτισμού ή αδέσποτα ζώα. Ωστόσο, μπορούμε σίγουρα να μιλήσουμε για αυτές τις πρωτοβουλίες, να τις προβάλουμε στα κοινωνικά μας δίκτυα και να τις στηρίξουμε όποτε βρεθούμε στην περιοχή τους. Αυτές οι μικρές πράξεις έχουν τεράστια δύναμη. Ένα τέτοιο φωτεινό παράδειγμα ανθίζει σε ένα καφέ στο Περιστέρι, στην οδό 25ης Μαρτίου 7. Εκεί, το The Roosters δεν προσφέρει απλώς εξαιρετικό καφέ, αλλά και μια βαθιά ουσιαστική πρωτοβουλία. Πρόκειται για μια ιδιωτική προσπάθεια που αποδεικνύει στην πράξη ότι όλοι μπορούμε να είμαστε ίσοι σε ένα εργασιακό περιβάλλον, αναγνωρίζοντας και τιμώντας τις διαφορετικές ανάγκες και δεξιότητες του καθενός.

Ο Γιώργος, ο καφές και μια ερώτηση που άλλαξε τα πάντα

Η ιστορία ξεκινά με τον Χρήστο Καβράκο, συνιδιοκτήτη του The Roosters. Ο αρχικός του στόχος ήταν απλός: να προσφέρει ποιοτικό καφέ. Όμως, η πορεία του πήρε μια διαφορετική τροπή. Στο εργαστήριο που προμηθεύει με καφέ τα καταστήματά του και όχι μόνο, εργάζεται εδώ και τέσσερα χρόνια ο Γιώργος, ένα άτομο στο φάσμα του αυτισμού.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη TheRoosters.co (@theroosters.co)


Όλα ξεκίνησαν περίπου πριν από 8 χρόνια, από μια συζήτηση που είχε ο Χρήστος με τη Ζωή, μια κοινωνική λειτουργό και δασκάλα ειδικής αγωγής που εργαζόταν στην επιχείρηση που διατηρούσε τότε. «Τι κάνουν αυτά τα παιδιά όταν ενηλικιωθούν;» ρώτησε ο Χρήστος. Η απάντηση της Ζωής ήταν λιτή αλλά σκληρή: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Δεν εντάσσονται εύκολα στην κοινωνία μας. Δεν τα δέχονται για δουλειά». Από αυτή την ειλικρινή συζήτηση γεννήθηκε η ιδέα: να έρθουν παιδιά από το σχολείο της Ζωής στον χώρο του εργαστηρίου, ώστε να πάρουν ένα πρώτο ερέθισμα και να εξοικειωθούν με την έννοια του επαγγελματικού περιβάλλοντος. Λίγο αργότερα, μέσω του κέντρου παιδιού και εφήβου «Ηλίανθος», ενός φορέα για άτομα με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, ο τότε 19χρονος Γιώργος έγινε αναπόσπαστο μέλος της ομάδας.

Μικρές αλλαγές, μεγάλα αποτελέσματα από ένα καφέ στο Περιστέρι

Για να μπορέσει ο Γιώργος να εργαστεί στο εργαστήριο, χρειάστηκαν ελάχιστες προσαρμογές. Δεν ήταν τίποτα περίπλοκο ή δαπανηρό. Τοποθετήθηκαν γραμμές στο πάτωμα για να οριοθετούν τα βήματα της εργασίας και η ροή σχεδιάστηκε από αριστερά προς τα δεξιά, ακριβώς όπως του αρέσει. Έτσι, ο Γιώργος, κάποιες μέρες την εβδομάδα, συγκεκριμένες ώρες, είναι εκεί και αναλαμβάνει το ζύγισμα και τη συσκευασία των καφέδων. Και το κάνει με εξαιρετική ακρίβεια και επιδεξιότητα. Αυτή η απλή προσαρμογή δείχνει πόσο εύκολα μπορούν να δημιουργηθούν συμπεριληπτικά περιβάλλοντα όταν υπάρχει η βούληση.

Φυσικά, η εξέλιξη του Γιώργου στην ομάδα είναι πραγματικά αξιοσημείωτη. Όταν ξεκίνησε, τον συνόδευαν δύο θεραπευτές. Σύντομα, έμεινε μόνο ένας. Σήμερα, έρχεται με τον πατέρα του ή ακόμα και μόνος του. Στην αρχή, είχε έναν άνθρωπο αναφοράς στον χώρο, ενώ τώρα επικοινωνεί με όλη την ομάδα. Ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει, ακολουθεί πιστά τη διαδικασία και προσαρμόζεται όπου χρειάζεται.

Ο Χρήστος τονίζει ότι «Κι εμείς όμως μάθαμε από τον Γιώργο». Τι; Η ομάδα έμαθε την υπομονή, την ηρεμία, τον σεβασμό και την αποτελεσματική επικοινωνία. Ο τρόπος επικοινωνίας που χρησιμοποιούν με τον Γιώργο είναι, όπως λέει, ο ενδεδειγμένος τρόπος που πρέπει να χρησιμοποιούμε όλοι σε κάθε μας αλληλεπίδραση, τόσο στην εργασία όσο και στην καθημερινότητα. Αυτή η εμπειρία ανέδειξε την αμοιβαία μάθηση και τον αλληλοσεβασμό ως θεμέλια μιας επιτυχημένης και συμπεριληπτικής ομάδας.

Κάθε άνθρωπος μπορεί να προσφέρει

Ο Χρήστος Καβράκος πιστεύει ακράδαντα: «Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μια δεξιότητα, ένα ταλέντο, κάτι που να μπορεί να προσφέρει». Μάλιστα, τονίζει ότι έχει αντιμετωπίσει πολύ περισσότερα προβλήματα με ανθρώπους που δεν βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού στα χρόνια που εργάζεται στην εστίαση. Αυτή η δήλωση αναδεικνύει την προκατάληψη που συχνά υπάρχει απέναντι στα άτομα με αναπηρίες και υπογραμμίζει την ανάγκη να δίνουμε ευκαιρίες σε όλους, ανεξάρτητα από τις διαφορές τους.

Ο Χρήστος ελπίζει ότι το νέο, μεγαλύτερο εργαστήριο που ετοιμάζει θα δώσει την ευκαιρία σε ακόμα έναν συνάνθρωπό μας στο φάσμα του αυτισμού να ενταχθεί στην ομάδα. Αυτή η πρωτοβουλία αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα για το πώς ο ιδιωτικός τομέας μπορεί και πρέπει να αλλάξει πρόσωπο. Όπως επισημαίνει ο Χρήστος, το κράτος συχνά δεν παρέχει επαρκή βοήθεια. Είναι στο χέρι των επιχειρήσεων να αναλάβουν την πρωτοβουλία και να γίνουν φορείς θετικής αλλαγής.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη TheRoosters.co (@theroosters.co)


«Αν κάνεις μια σωστή προσέγγιση, αν σεβαστείς τον άλλο και του δώσεις χώρο, μπορεί να σου αποδώσει το 100% του. Γιατί να μην δουλεύει μαζί σου;» καταλήγει ο Χρήστος. Αυτή η φιλοσοφία είναι το κλειδί για τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου, πιο συμπεριληπτικού και πιο παραγωγικού εργασιακού μέλλοντος. Η ιστορία του The Roosters και του Γιώργου είναι μια υπενθύμιση ότι η ισότητα και η συμπερίληψη δεν είναι απλώς θεωρητικές έννοιες, αλλά πρακτικές εφαρμογές που μπορούν να εμπλουτίσουν τη ζωή όλων μας, ξεκινώντας ακόμα και από ένα καφέ στο Περιστέρι. Εσείς ποιες μικρές πράξεις συμπερίληψης πιστεύετε ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητά μας;

 

Πηγή: OW

Leave a Reply

Your email address will not be published.