Πρέπει τελικά να είμαστε «στην τρίχα»; Τελευταία γίνεται μία συζήτηση στην δημόσια σφαίρα του διαδικτύου και όχι μόνο, για την νέα «τάση» να έχουν οι γυναίκες το θάρρος και την αυτοπεποίθηση να κυκλοφορούν και να φωτογραφίζονται, χωρίς ντροπή, με τις τρίχες τους. Μερικά άτομα, υποστηρίζουν ότι αυτό είναι ένα δείγμα «ασχήμιας», είναι «ανθυγιεινό» καθώς και «αντιαισθητικό» (ποιος ορίζει – αλήθεια – την αισθητική;).

Ωστόσο, οι τρίχες στο γυναικείο σώμα δεν είναι κάτι το καινούριο. Υπάρχουν, κυριολεκτικά, από την αρχή της πλάσης μας σε αυτόν τον κόσμο, και είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν στο σώμα μας. Μάλιστα, μέχρι πρότινος, ήταν και σύνηθες οι γυναίκες να μην είναι εντελώς ξυρισμένες σαν δελφίνια. Η επιστροφή… στην τρίχα, λοιπόν, είναι μία επανάσταση στα πρότυπα ομορφιάς ή μία παρεξηγημένη τάση;

*Εικόνα εξωφύλλου: Η Emily Ratajkowski, από τις πιο όμορφες γυναίκες του Hollywood, δεν διστάζει να κυκλοφορήσει με τις τρίχες της μασχάλης της, ως κάτι το φυσιολογικό (το οποίο και είναι).

Έχουμε μάθει από μικρές να ανταγωνιζόμαστε η μία την άλλη. Αντί για αυτό, μπορούμε να αρχίζουμε να αλληλοστηριζόμαστε, μέσα σε μία κοινωνία στην οποία μονίμως αγωνιζόμαστε για να αποδείξουμε την αξία μας. Ποια είναι πιο άτριχη, ποια είναι πιο αδύνατη, πιο όμορφη, πιο σφιχτή. Στην πραγματικότητα, είμαστε όλες όμορφες, η καθεμία με τον δικό της τρόπο και σίγουρα δεν θα αφήσουμε τις τρίχες μας να μας διαχωρίσουν.

Το γυναικείο σώμα, με τρίχες, κυτταρίτιδα, ραγάδες, κοιλιακούς, διχρωμίες ή οτιδήποτε είναι όμορφο. Δεν είναι ούτε αφύσικο, ούτε αντιαισθητικό. Η ομορφιά, η θηλυκότητα και η αγάπη για τον εαυτό μας δεν μετριούνται ούτε με αριθμούς, ούτε με τρίχες, ούτε με τον βαθμό τελειότητας.

Άλλη μία πανέμορφη γυναίκα, η Sophia Loren, δεν δίσταζε να εμφανιστεί στον φακό με αξύριστες μασχάλες, κάτι το σύνηθες κατά την εποχή εκείνη.

Εξάλλου, οι τρίχες είναι και κάτι απόλυτα φυσικό και κάτι υγιές. Αυτός είναι και λόγος που βρίσκονται εκεί που βρίσκονται, εκ φύσεως. Το ότι υπάρχουν τρίχες πάνω μας δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν περιποιούμαστε τον εαυτό μας ή ότι δεν είμαστε αρκετά καθαρές. Το βλέπουμε και από τους άντρες, στους οποίους δεν μας πειράζουν οι τρίχες – και καλά κάνουν που τις έχουν. Καλά κάνουν και οι άντρες που τις αφαιρούν. Ο καθένας αποφασίζει για την εμφάνιση του σώματός του σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες και αισθητική. Τα πρότυπα της κοινωνίας δεν μπορούν να ορίσουν με τι θα νιώθουμε εμείς όμορφα στο δικό μας σώμα.

Ας κάνουμε μία αναδρομή στον χρόνο. Μέχρι και λίγες δεκαετίες νωρίτερα, οι τρίχες και στις γυναίκες ήταν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Είναι γνωστόν ότι το ξύρισμα έγινε «τάση» για τις γυναίκες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε και άρχισε να προωθείται ως μόδα από τις εταιρίες με ξυραφάκια, αφού υπήρχε μείωσε στο αντρικό καταναλωτικό κοινό τους. Μέχρι και την δεκαετία του ’90, ήταν απόλυτα φυσιολογικό να μην αποτριχώνει κανείς ούτε τις μασχάλες ούτε την περιοχή του μπικίνι. Μάλιστα, το «γυμνό» πρότυπο αποτρίχωσης της ευαίσθητης περιοχής που έχουμε σήμερα, είναι «γέννημα» της δεκαετίας του 2000.

Όλοι μας θυμόμαστε μέχρι και celebrities, να εμφανίζονται σε συνεντεύξεις και σε κόκκινο χαλί με τρίχες στις μασχάλες, στα χέρια, στα πόδια, στο μουστάκι. Τότε, δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση. Το ζήτημα είναι καθαρά κοινωνικά κατασκευασμένο, σύμφωνα με τα πρότυπα ομορφιάς της κάθε εποχής. 

Η Julia Roberts, από τα μεγαλύτερα «είδωλα» ομορφιάς της δεκαετίας του 1990 και του 2000, δείχνει τις αξύριστες μασχάλες της χωρίς να αποτελεί κάτι το περίεργο, μόλις λίγα χρόνια πριν.

Fun fact: Στον μεσαίωνα, η λευκή επιδερμίδα, τα πολλά κιλά και η πιο «γεμάτη» όψη μίας γυναίκας ήταν το επιθυμητό πρότυπο ομορφιάς, καθώς δήλωναν ευημερία, γονιμότητα καθώς και αναδείκνυαν το κοινωνικό status της. Οι γυναίκες αυτές δεν θεωρούνταν ούτε «τεμπέλες», ούτε ότι παραμελούν τον εαυτό τους, ούτε τίποτα. Γιατί, λοιπόν, να κρίνουμε τόσο πολύ τους ανθρώπους με βάση το είδωλό τους στον καθρέπτη; Έχουμε πολλά για τα οποία μαχόμαστε σε αυτήν την ζωή, δεν έχουμε την πολυτέλεια να απολογούμαστε στην κοινωνία και για τις τρίχες, τα κιλά μας, τις ραγάδες μας.

Το συμπέρασμα; Εάν σας αρέσει να κρατάτε τις τρίχες στο σώμα σας, υπέροχα. Εάν όχι, εάν προτιμάτε να τις αφαιρείτε, επίσης εξαιρετικά. Ο καθένας κάνει αυτό που θέλει στο δικό του σώμα και κυκλοφορεί και φωτογραφίζεται όπως εκείνος επιθυμεί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σύμβολο ομορφιάς από το να αγαπάμε τον εαυτό μας. 

Δείτε ακόμη: Η «ντροπή» του λίπους: Ναι ρε! Είμαι χοντρή, τι θες;