Σάββατο πρωί, ΙΚΕΑ Αεροδρόμιο

Χτες το βράδυ πήγαμε οικογενειακώς στο καινούργιο σπίτι της εγγονής μου. Πέρασε στο Πανεπιστήμιο φέτος. Ήθελε να μείνει μόνη της. Παρόλο που υπήρχαν αντιδράσεις, εγώ συμφωνούσα απόλυτα μαζί της. Νέα ζωή, νέα αρχή.

-Εμείς θα είμαστε δίπλα στο παιδί σε ότι και χρειαστεί! είπα στο μονάκριβο γιο μου, ο οποίος είχε διαφορετική άποψη και μου έλεγε να μη της φουσκώνω τα μυαλά για να μείνει μόνη της.

Όμως, εγώ επέμενα, αφού θέλει να μείνει μόνη της, θα μείνει μόνη της. Ο παππούς της και εγώ θα ήμασταν δίπλα της σε ότι και να χρειαστεί, του έλεγα ξανά και ξανά.

-Μέλια μου, τι θέλεις να σου κάνουμε δώρο για το σπίτι σου;

-Γιαγιά μου! Έχεις κάνει ήδη τόσα πολλά, και μόνο που κατάφερες το μπαμπά, αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο!

-Δε φτάνει μόνο αυτό! Σκέφτηκα, θέλεις να πάμε να πάρουμε μαζί τα έπιπλα για το σπίτι;

-Γιαγιά μου! Δε ξέρω τι να πω! Ευχαριστώ τόσο πολύ!

-Αρκεί να μας χαμογελάς! Αυτό μας φτάνει και μας περισσεύει!

Αποφασίσαμε το Σάββατο το πρωί να έρθει να μας πάρει με το αμάξι και να πάμε στο κατάστημα του ΙΚΕΑ στο αεροδρόμιο. Πρώτη φορά πήγαινα σε ένα τόσο μεγάλο κατάστημα με τόσα διαφορετικά σπίτια. Εντυπωσιάστηκα! Η Μέλια άρχιζε να μετράει να ταιριάζει χρώματα και εμείς απλά χαζεύαμε κάνοντας βόλτα σε μπαλκόνια, σαλόνια, βιβλιοθήκες και τραπεζαρίες, λες και ήμασταν σε μουσείο σπιτιών. Η Μέλια αποφάσισε τα έπιπλα και την Παρασκευή θα της τα πήγαιναν στο σπίτι. Ήταν τόσο χαρούμενη που μας έδωσε ζωή για δέκα χρόνια ακόμα.

Καθώς περιμέναμε στην είσοδο για να έρθει να μας πάρει,  ακούσαμε ένα  αεροπλάνο να περνάει από πάνω μας. Ο Θαλής μου έσφιξε το χέρι και μου είπε:

-Μέλια μου, κοίτα το αεροπλάνο!

-Τώρα αυτό έρχεται ή φεύγει;

-Τι σημασία έχει;

-Δεν έχει;

-Και στις δυο περιπτώσεις κάποιος θα περιμένει να έρθει ή να φύγει.

-Γλυκιά η προσμονή!

-Περίμενε στο έλα, περίμενε στο φύγε.

-Πόσο κρατάει το περίμενε;

-Τι σημασία έχει; Το ξεχνάς!

-Περίμενε, που πας;

-Η Μέλια έφτασε !Φεύγουμε!

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα; 
www.atakaistoria.gr