Πόσες φορές είπες «ναι» χωρίς να το νιώθεις; Σε ένα project που δεν σε ενδιέφερε. Σε μια πρόταση για ταξίδι που σε στρίμωχνε. Σε μια σχέση που ήξερες πως δεν σε γεμίζει. Και πόσες φορές το “όχι” σου, αν και καθυστερημένο, σου έσωσε την ψυχή;
Ζούμε σε μια εποχή που το να είμαστε “πρόθυμες” έχει γίνει σχεδόν υποχρεωτικό. Το να είμαστε «μέσα» σε όλα, να μη χάσουμε ευκαιρίες, να μην είμαστε δύσκολες ή περίεργες. Κι όμως, η πιο ουσιαστική μορφή ελευθερίας ξεκινάει από τη συνειδητή επιλογή. Το “ναι” έχει αξία μόνο όταν δεν ειπώθηκε από φόβο ή ευγένεια.
Αν λοιπόν έχεις μπροστά σου κάτι και δεν είσαι σίγουρη αν πρέπει να το αρπάξεις ή να κάνεις πίσω, πάρε μια ανάσα και ρώτα τον εαυτό σου τα εξής:
Το θέλω ή απλώς φοβάμαι να πω όχι;
Μήπως φοβάσαι μην απογοητεύσεις; Μήπως νομίζεις ότι “πρέπει” να το κάνεις γιατί αλλιώς δεν θα έρθει άλλη ευκαιρία; Αν το “ναι” σου βασίζεται σε ενοχές ή φόβο, μάλλον είναι απλώς μια ωραία συσκευασία για ένα ξεκάθαρο “όχι”.
Με φέρνει πιο κοντά σε αυτό που θέλω πραγματικά;
Σκέψου πού θέλεις να πας. Όχι σήμερα, αλλά σε έξι μήνες. Σε ένα χρόνο. Αν αυτό που σου προτείνεται είναι στον δρόμο σου, ακόμα κι αν είναι πρόκληση, ίσως να αξίζει. Αν όμως σε πετάει έξω απ’ την πορεία σου, μήπως είναι απλώς περισπασμός;
Θα το έκανα αν δεν με έβλεπε κανείς;
Αν η απάντηση είναι “όχι”, τότε δεν το κάνεις για σένα. Το κάνεις για την εικόνα. Για να αρέσεις. Για να μη σε σχολιάσουν. Και το πρόβλημα με αυτά τα “ναι” είναι πως κρατάνε λίγο και κοστίζουν πολύ.
Τι θα έλεγα στην κολλητή μου αν ήταν στη θέση μου;
Όταν συμβουλεύουμε τις φίλες μας, είμαστε σοφές, ξεκάθαρες και καμία φορά και σκληρές (με την καλή έννοια). Άκου την εσωτερική σου φίλη. Συνήθως αυτή ξέρει καλύτερα.
Το σώμα μου πώς αντιδρά στην ιδέα;
Το σώμα δεν λέει ψέματα. Αν μόνο που το σκέφτεσαι νιώθεις κόμπο στο στομάχι, σφίξιμο, βάρος… τότε το “ναι” αυτό δεν είναι ελαφρύ. Αν όμως νιώθεις ενθουσιασμό, περιέργεια, κάτι να ξυπνάει μέσα σου – τότε ίσως και να αξίζει το ρίσκο.
Και κάτι τελευταίο: δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντάς αμέσως. Το “θα σε ενημερώσω σύντομα” είναι απόλυτα θεμιτό και εξαιρετικά χρήσιμο. Σου δίνει χώρο να σκεφτείς, να νιώσεις, να αποφασίσεις με το δικό σου ρυθμό. Γιατί τελικά, το πιο δυνατό “ναι” είναι αυτό που προηγήθηκε από ένα συνειδητό, γενναίο “ας το σκεφτώ λίγο”.
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού με τάση να εκφράζομαι μέσα από τη μαγεία της γραφής. Το ακαδημαϊκό μου ταξίδι με πήγε από τον κόσμο της Διοίκησης Επιχειρήσεων στη Σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, όπου απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στη Δημοσιογραφία. Από τα πρώτα μου χρόνια, ανακάλυψα ότι η αληθινή μου φωνή αντηχεί πιο εύγλωττα στον γραπτό λόγο παρά στον προφορικό. Γι’ αυτό και από τους αριθμούς βρέθηκα να «μπλέκομαι» με τα γράμματα, για να επικεντρωθώ στο πάθος μου για το lifestyle. Μόδα, ομορφιά, διακόσμηση ήταν τα θέματα που πάντα με γοήτευαν ως αναγνώστρια. Πλέον, οπλισμένη με όρεξη, ταξιδεύω με τις δικές μου ιδέες και σκέψεις που μοιράζομαι μαζί σου. Θα γίνεις συνταξιδιώτης μου;
Leave a Reply