Δεν έχει οικονομικό πρόβλημα ο σύντροφός μου. Αντιθέτως ξέρω πως έχει καλό εισόδημα. Εγώ είμαι εκείνη που θέλω να αισθάνομαι ανεξάρτητη και πως ελέγχω το μέλλον μου, γι’ αυτό θέλω να μοιράζομαι το λογαριασμό στις εξόδους μας. Ο “κανόνας” πως πρέπει το λογαριασμό να τον αναλαμβάνει ο άντρας δεν με αφορά. Για τους παρακάτω 10 λόγους.

1. Εάν ήμουν single θα πλήρωνα, γιατί λοιπόν να αλλάζει κάτι που είμαι σε σχέση; Δουλεύεις σκληρά και έστω σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές μπορείς να υποστηρίξεις ένα έξτρα έξοδο για τον εαυτό σου, κάτι που θα έκανες ακόμα κι αν δεν ήσουν σε σχέση. Το να πληρώνεις το ποσό που σου αναλογεί είναι σαν να πλήρωνες αυτό που θα απολάμβανες μόνη σου.

2. Η ισότητα και ο σεβασμός ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι είναι σημαντικά. Δεν χρειάζεται να αισθάνετε κανένας ανώτερος ή κατώτερος. Η ισότητα φέρνει στο τραπέζι αμέσως και τον απαραίτητο σεβασμό. Και κινήσεις όπως το να μοιράζεται ο λογαριασμός στη μέση γεννούν σεβασμό σε μία σχέση. 

3. Θέλω να τσεκάρω τον εγωισμό του. Υπάρχουν πάρα πολλοί άντρες που τσαντίζονται όταν η γυναίκα κάνει κίνηση να πληρώσει. Το θεωρούν ένα boost για τον ανδρισμό τους το να βάζουν το πορτοφόλι στο τραπέζι ή την πιστωτική και να αναλαμβάνουν το θέμα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όταν κάποιος εκνευρίζεται για ένα τέτοιο θέμα, να είσαι σίγουρη πως θα κάνει κι άλλα χειρότερα.

4. Τα ραντεβού είναι κοινή εμπειρία. Μοιράζεσαι την κουβέντα, την ατμόσφαιρα, τα γέλια, την όλη εμπειρία. Στην τελική και τον λογαριασμό γιατί είναι μέσα σε όλα αυτά.

5. Δεν είναι ο sugar daddy σου. Εάν έχεις άλλες βλέψεις στη ζωή σου, ΟΚ, δικαίωμά σου να το κάνεις. Εάν όμως δεν ψάχνεις για “χρηματοδότη”, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να μετατρέψουμε μία ωραία σχέση σε κάτι εντελώς διαφορετικό που αποβλέπει… αλλού.

6. Μπορώ να με υποστηρίξω. Είμαι μία δυνατή ανεξάρτητη γυναίκα που θέλω να πληρώνει τους λογαριασμούς μου. Δεν έχει να κάνει με τον άντρα, αλλά με εμένα. Το να αναλαμβάνω τις οικονομικές μου υποθέσεις, μου δίνει δύναμη.

7. Αναγνωρίζω την οικονομική του ανεξαρτησία. Η αντίληψη της κοινωνίας “πιέζει” τον άντρα να πληρώνει τον λογαριασμό σε μία έξοδο, κάτι που πολλές φορές τον αγχώνει, είτε γιατί φοβάται πως αν δεν το κάνει θα απορριφθεί, είτε γιατί πραγματικά δεν μπορεί να το κάνει κάθε φορά. Το να πληρώσω ως γυναίκα αυτό που μου αναλογεί, είναι σα να του λέω πως του αναγνωρίζω την οικονομική του ανεξαρτησία. Έτσι κι αυτός θα αναγνωρίσει και θα σεβαστεί τη δική μου. 

8. Εκείνη τη φορά που θα επιμείνει να πληρώσει εκείνος, θα με κάνει να αισθανθώ ξεχωριστή. Εκείνη την αυθόρμητη στιγμή που θα πει πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην πληρώσει εκείνος γιατί θέλει να μου χαρίσει μία ξεχωριστή βραδιά, τότε θα σε κάνει να αισθανθείς υπέροχα. Είναι κι αυτό μία έκπληξη με τον τρόπο της που αλλάζει την καθημερινότητα.

9. Δεν είναι ο σύζυγός μου. Όταν παντρευτούμε και μοιράσουμε τα έξοδα, τότε ναι μπορεί να πληρώνει κάθε έξοδο και πολλά περισσότερα. Τώρα λέγεται ακόμα “σχέση” και δεν έχουμε περάσει στο άλλο επίπεδο ακόμα.

10. Μπορείς να με φροντίσεις και με άλλους τρόπους. Δεν είναι το οικονομικό ο μόνος τρόπος για να δείξεις την υποστήριξή σου. Η ευγένεια, η υπομονή, η φροντίδα, η αγάπη και πολλά ακόμα είναι τα πράγματα που έχουν σημασία και όχι ένας λογαριασμός σ’ ένα εστιατόριο.