Παρασκευή βράδυ στο Κολωνάκι.

Δε βγαίνω μόνη μου για ποτό, δε μου αρέσει. Αυτή η Παρασκευή ήταν διαφορετική, ήθελα βγω και κανείς δε μπορούσε. Αποφάσισα να βάλω το καλό μου φόρεμα με τις αγαπημένες μου γόβες και να πάω για ένα ποτό, έτσι για το πρωτότυπο της ζωής. Η μοναξιά μου θα χαθεί στο κόσμο, Παρασκευή είναι. Μπήκα σε ένα μπαράκι που δεν είχα πάει ποτέ. Παρήγγειλα το αγαπημένο μου ουίσκι χωρίς πάγο, γιατί αλλοιώνει τη γεύση και έκατσα στο μπαρ. Στην άλλη άκρη του μπαρ καθόταν ένας άντρας, ο οποίος δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου.

-Το ποτό είναι κερασμένο από το τον κύριο, μου λέει ο μπάρμαν

-Ευχαριστώ πολύ να του πείτε.

Ενώ συνέχιζε να με κοιτάει, μου χαμογέλασε και ήρθε να κάτσει δίπλα μου.

-Ευχαριστώ για το ποτό, του λέω

-Παρακαλώ… ήταν η ευκαιρία μου να σε γνωρίσω…

-Χάρηκα! Πέρσα!

-Πρώτη φορά γνωρίζω μια Πέρσα!

-Λες να είναι και η τελευταία;

Το πρόσωπο του πήρε μια τόσο περίεργη έκφραση που κάτι έπρεπε να πω τώρα.

-Αστειεύομαι!

-Χάρηκα! Παύλος!

-Είσαι από εδώ;

-Ναι, εσύ;

-Εγώ ήρθα για ένα συνέδριο, και είναι η πρώτη φορά που έρχομαι Αθήνα, μένω Θεσσαλονίκη.

Μμμμ… κατάλαβα γιατί δε κατεβαίνεις, κόντρα Θεσσαλονίκη- Αθήνα, σωστά;

Γελάει και μου λέει.

-Όχι, απλά δεν έτυχε να βρεθώ ξανά Αθήνα.

-Ναι αλλά είναι καλύτερα πάνω ε;

-Ψέματα να σου πω; Σα τη Θεσσαλονίκη δεν έχει!

-Νόμιζα ότι αυτό το λέγατε μόνο για τη Χαλκιδική! Σα τη Χαλκιδική δεν έχει!

Γελάσαμε τόσο φωναχτά που μας κοίταξαν όλοι από τα διπλανά τραπέζια.

-Εσύ που μένεις;

-Συνήθως μέσα στο κεφάλι μου! …Σκέψεις, ταξίδια του μυαλού, βόλτες σε στιγμές που θα ήθελα να ζήσω, στιγμές που θα ήθελα να αλλάξω, φίλους που θα ήθελα να κάνω, μέρη που θα ήθελα να πάω, όνειρα που θα ήθελα να γίνουν πραγματικότητα, ανθρώπους που θα ήθελα να δεθώ, να ερωτευτώ και να με αγαπήσουν να μοιραστώ στιγμές και γενικά όπως θα ήθελα να είμαι!

-Παράξενη απάντηση!

-Κείμενο σε διαδικασία επεξεργασίας για ένα θεατρικό έργο!

-Ηθοποιός;

Ναι!

Το μαγαζί έκλεινε και έπρεπε να φύγουμε. Ήταν όντως μια διαφορετική Παρασκευή από τις άλλες.

 

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ατάκα που ήθελε να γίνει ιστορία!
Εγώ είμαι η Μαρία ή Τσατσάκη όπως με φωνάζουν οι περισσότεροι και είμαι αυτή που γράφει τις ιστορίες.
Άκουσες μια ατάκα που σου άρεσε;
Είπες μια ατάκα που σου άρεσε;
Η ατάκα σου θα γίνει ιστορία για να μείνει στην ιστορία!
Θέλεις να μου στείλεις τη δική σου ατάκα; 
www.atakaistoria.gr