Ο υάκινθος, σύμβολο της αναγέννησης και της ειλικρίνειας, συνυφαίνεται με τη σύνθετη αφήγηση της αγάπης, που αντηχεί μέσα από την ιστορία και τη μυθολογία. Στην ελληνική μυθολογία, ο Υάκινθος ήταν ένας όμορφος νέος που αγαπήθηκε από τον θεό Απόλλωνα και τον δυτικό άνεμο, τον Ζέφυρο. Οι στοργές τους πυροδότησαν μια τραγική ιστορία, καθώς η ζήλια οδήγησε στον πρόωρο θάνατο του Υάκινθου. Από αυτόν τον μύθο αναδύθηκε το λουλούδι του υάκινθου, που ανθίζει από το χυμένο αίμα της αγαπημένης νιότης, απαθανατίζει τη μνήμη του και συμβολίζει την ευθραυστότητα της ζωής και την ένταση της αγάπης.

Η αγάπη, όπως τα ευαίσθητα πέταλα του υάκινθου, ανθίζει σε απροσδόκητα μέρη, κουβαλώντας ταυτόχρονα ομορφιά και ευπάθεια. Ευδοκιμεί στις τρυφερές στιγμές που μοιράζονται οι ψυχές, στις ψιθυριστές υποσχέσεις αφοσίωσης και στη σιωπηλή κατανόηση δύο πλεγμένων καρδιών. Όπως ακριβώς ο Υάκινθος και ο Απόλλων μοιράστηκαν μια αγάπη που υπερέβαινε τη θνητή ύπαρξη, η αγάπη έχει τη δύναμη να μας εξυψώσει πέρα ​​από τα όρια του χρόνου και του χώρου, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο σημάδι στις ψυχές μας.

Ωστόσο, όπως η τραγική μοίρα του Υάκινθου, η αγάπη δεν είναι χωρίς δοκιμασίες. Μπορεί να οδηγήσει σε στενοχώρια, λαχτάρα και απώλεια. Ωστόσο, ακόμη και μπροστά στις αντιξοότητες, η αγάπη αντέχει, ανθεκτική και αταλάντευτη, υπενθυμίζοντας μας τη διαρκή της δύναμη να θεραπεύει, να εμπνέει και να μεταμορφώνει. Στην ουσία του Υάκινθου, βρίσκουμε μια οδυνηρή υπενθύμιση του αιώνιου χορού μεταξύ αγάπης και θνητότητας, όπου κάθε φευγαλέα στιγμή λατρεύεται, και κάθε δεσμός λατρεύεται ως απόδειξη της διαρκούς δύναμης της αγάπης.

Τί λέει η Wikipedia:

Ο Υάκινθος είναι ήρωας και εραστής του Απόλλωνα από την ελληνική μυθολογία. Η λατρεία του στις Αμύκλες, νοτιοδυτικά της Σπάρτης, άρχισε από τη μυκηναϊκή εποχή και οδήγησε στην δημιουργία της γιορτής Υακίνθια.  Η ιστορία του είναι ένα από τα κύρια παραδείγματα ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα και μυθολογία. Σύμφωνα με μία παράδοση ο Υάκινθος ήταν γιος της Μούσας Κλειώς και του Πίερου. Κατά μία άλλη παράδοση όμως θεωρείται πως ήταν γιος του Αμύκλα και της Διομήδης, κόρης του Λαπίθη, εγγονός του Λακεδαίμονα και της Σπάρτης, δισέγγονος της Ταϋγέτης και του Δία. Ο Υάκινθος ήταν ένας προελληνικός τοπικός θεός κατά την μυκηναϊκή εποχή, που υποβιβάστηκε σε απλό ήρωα. Ο Απόλλωνας ιδιοποιήθηκε τη λατρεία του Υακίνθου στις Αμύκλες και κάποιες φορές αποκαλείται Απόλλων Υάκινθος.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Υάκινθος ήταν ένας πανέμορφος Σπαρτιάτης πρίγκιπας και εραστής του θεού Απόλλωνα. Ο Υάκινθος επίσης τράβηξε και την ερωτική προσοχή του δυτικού ανέμου Ζέφυρου, του Βόρειου ανέμου Βορέα και ενός θνητού μουσικού που ονομάζεται Θάμυρις. Αλλά ο Υάκινθος επέλεξε τον Απόλλωνα. Το ζευγάρι καθημερινά πήγαινε για κυνήγι και αναρρίχηση σε απότομα, τραχιά βουνά γύρω από τη Σπάρτη. Ο Απόλλωνας δίδαξε στον εραστή του τη χρήση τόξου, μουσικής και λύρας και την τέχνη της προφητείας.

Μια μέρα, παίζανε με έναν δίσκο και αποφάσισαν να κάνουν έναν φιλικό διαγωνισμό. Ο Απόλλωνας έριξε πρώτος, με τέτοια δύναμη που ο δίσκος έκοψε τα σύννεφα στον ουρανό. Ο Υάκινθος έτρεξε πίσω του για να τον πιάσει και να εντυπωσιάσει τον Απόλλωνα. Αλλά καθώς ο δίσκος χτύπησε στο έδαφος, αναπήδησε, χτυπώντας το κεφάλι του Υάκινθου και τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.  Σε μια άλλη παραλλαγή του μύθου, ο Ζέφυρος θεωρείται υπεύθυνος για το θάνατο του Υάκινθου.  Αφού ζήλευε το γεγονός ότι ο Υάκινθος προτίμησε το λαμπερό Απόλλωνα, ο Ζέφυρος άλλαξε την πορεία του δίσκου του Απόλλωνα, για να σκοτώσει τον Υάκινθο.

Το πρόσωπο του Απόλλωνα έγινε κατάλευκο όσο ο εραστής του πέθαινε καθώς τον κρατούσε στην αγκαλιά του.  Χρησιμοποίησε όλες τις ιατρικές του ικανότητες, και μάλιστα προσπάθησε να του δώσει αμβροσία, για να θεραπεύσει την πληγή του, αλλά μάταια. Όταν πέθανε ο Υάκινθος, ο Απόλλωνας θρήνησε, κατηγορώντας τον εαυτό του. Ήθελε να γίνει ο ίδιος θνητός και να ενωθεί με τον εραστή του μέσα από τον θάνατό του.  Ωστόσο, καθώς αυτό δεν ήταν δυνατό, ο Απόλλωνας υποσχέθηκε ότι θα θυμόταν πάντα τον Υάκινθο στα τραγούδια του και στη μουσική της λύρας του. Από το αίμα του Υάκινθου, που χύθηκε, ο Απόλλωνας δημιούργησε ένα λουλούδι, τον υάκινθο. Ο Υάκινθος τάφηκε στην Κρήτη. Ο θάνατος του Υακίνθου από τον Απόλλωνα, τον θεό του ήλιου, αποτελεί μία αλληγορία. Υποδηλώνει την καυστική δύναμη του ήλιου πάνω στα φυτά. Τα φυτά υάκινθος και δάφνη έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη λατρεία του Απόλλωνα, γι’ αυτό γίνεται αναφορά στην Ελληνική μυθολογία στα ερωτικά αισθήματα, που ανέπτυξε ο Απόλλωνας για τον Υάκινθο και τη νύμφη Δάφνη.

Στην Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου αναφέρετε ότι ο Θάμυρις, που έδειξε ρομαντικά συναισθήματα απέναντι στον Υάκινθο, ήταν ο πρώτος άντρας που αγάπησε έναν άλλο άντρα, κάνοντάς τον τον πρώτο ομοφυλόφιλο.