Μετά τη διαρροή των αποκαλυπτικών φωτογραφιών πολλών διασημοτήτων όπως η Jennifer Lawrence και η Kate Upton, ένα social media ρεύμα έλαβε γρήγορα διαστάσεις που συμβολίζεται με το hashtag #ImNotLooking. Σκοπός του συγκεκριμένου hashtag είναι να εγείρει συζήτηση γύρω από το σεβασμό και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και τον μισογυνισμό (ω,ναι, όλως τυχαίως οι φωτογραφίες που κλάπηκαν από τους iCloud λογαριασμούς άνηκαν μόνο σε γυναίκες celebrities).

Σε σχετικό άρθρο στο Hello Giggles διάβασα πως η αρθρογράφος του The Atlantic,η  Jessica Valenti, είχε αναφέρει στο άρθρο της για την “ηθική του να μην κοιτάς” που δημοσιεύθηκε αμέσως μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο, πως σίγουρα κάποιοι θα δηλώσουν πως αυτό ήταν λάθος των celebrities να ανεβάσουν στο iCloud γυμνές τους φωτογραφίες. Και έτσι ακριβώς έγινε.

Η αλήθεια είναι πως παρόλο που δεν θα τολμούσα ποτέ (λόγω καχύποπτης φύσης) να ανεβάσω τόσο προσωπικές μου φωτογραφίες στο iCloud αναγνωρίζω πως από τη στιγμή που υπάρχει ένας προσωπικός λογαριασμός και ένα password τότε αυτός είναι ιδιωτικός και δεν τίθεται καν θέμα συναίνεσης.

Κάθε φορά που αναφέρεται ένα τέτοιο επιχείρημα, η συζήτηση ξεφεύγει από την ουσία της που είναι η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής σε έναν online κόσμο. Όπως διάβασα σε ένα σχετικό tweet “#ImNotLooking γιατί έχω την ηθική υποχρέωση να προστατεύσω την αξιοπρέπεια των άλλων”.

Επειδή τα όρια και η ασφάλεια στο ίντερνετ αποτελούν ζήτημα περίπλοκο όσο και το Μεσοανατολικό, η στάση του #ImNotLooking μου φαίνεται σαν μια καλή ιδέα αποδυνάμωσης ενός νέο φαινομένου.