Ο Χρόνης Αηδονίδης πέθανε σε ηλικία 95 ετών.

Στις 23 Δεκεμβρίου του 1928, στην Καρωτή, ένα χωριό κοντά στο Διδυμότειχο, γεννήθηκε ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στη μουσική και την παράδοση. Ο δεύτερος γιος του ιερέα Χρήστου και της Χρυσάνθης Αηδονίδη, έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στο χωριό του, μαθαίνοντας τα πρώτα του τραγούδια και εμβαθύνοντας στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής. Τα πρώτα μουσικά βήματα τα έκανε υπό την καθοδήγηση της μητέρας του, που γνώριζε τα περισσότερα τραγούδια της Θράκης, και αργότερα από πλανόδιους μουσικούς.

Ακόμα στα παιδικά του χρόνια, ασχολήθηκε με τη βυζαντινή μουσική, αναλαμβάνοντας διδασκαλία από τον πατέρα του και στη συνέχεια από τον δάσκαλο Μιχάλη Κεφαλοκόπτη. Στην Αθήνα, στο Ελληνικό Ωδείο, σπούδασε βυζαντινή μουσική δίπλα στον Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου.

Στα επόμενα χρόνια, εργάστηκε ως κοινοτικός δάσκαλος στα Πετρωτά Ροδόπης προς τις ακτές του Αιγαίου, προσφέροντας τις γνώσεις του σε νέους γενναίους. Το 1950, μετακόμισε στην Αθήνα και άρχισε να εργάζεται στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο ως λογιστής.

Το μεγάλο του έργο ξεκίνησε το 1953, όταν συνάντησε τον λαογράφο Πολύδωρο Παπαχριστοδούλου. Αυτός ο συνάδελφος και φίλος του τον προσέγγισε με την ιδέα να συμμετέχει στην εκπομπή “Θρακικοί Αντίλαλοι” στο κρατικό ραδιόφωνο. Αν και αναδιστάτηκε στην αρχή, ο Χρόνης Αηδονίδης αποφάσισε να αφιερώσει τον εαυτό του στη διατήρηση της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

Με την υποστήριξη του Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου, άρχισε να συμμετέχει στις εκπομπές, γίνοντας σύντομα μονωδός στη χορωδία του Παντελή Καββακόπουλου. Στη συνέχεια, προσχώρησε στη χορωδία του Σίμωνα Καρά. Από το 1957, ανέλαβε τη δική του εβδομαδιαία εκπομπή στο ραδιόφωνο, προβάλλοντας τον μουσικό θησαυρό της πατρίδας του, της Θράκης. Αυτό ήταν ένα μεγάλο βήμα, καθώς ήταν η πρώτη φορά που τα Θρακιώτικα τραγούδια ακούγονταν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.

Το θρακιώτικο τραγούδι, με την αριστοτεχνική και μελίρρυτη φωνή του, αγαπήθηκε από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Όμως, δεν περιορίστηκε μόνο στα σύνορα της πατρίδας μας. Έχει ταξιδέψει στην Αμερική, στην Αυστραλία, σε πολλά κρατίδια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στην Ευρώπη, μεταφέροντας την πνοή της Θράκης.

Για αυτό το λόγο, επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την πατρίδα μας σε δύο από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων. Το 2000, όταν η Ελλάδα καλωσόρισε τη νέα χιλιετία, ερμήνευσε στο διακρατικό παγκόσμιο τηλεοπτικό εορταστικό πρόγραμμα υποδοχής της νέας χιλιετίας στο Σούνιο. Και το 2004, στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, πραγματοποίησε την έναρξη της τελετής με το συγκινητικό καθιστικό τραγούδι “Φίλοι μ’ καλωσορίσατε,” εξαπλώνοντας την ιερή μουσική της Θράκης σε όλο τον κόσμο. Έτσι, με την προσφορά του, συνέβαλε στην διατήρηση και προώθηση της παράδοσης και της μουσικής της Θράκης, γίνοντας την αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας κουλτούρας.