Στα δάση κοντά στο Mettmann, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Ντίσελντορφ, υπάρχει ένα μέρος που μοιάζει να ξεπήδησε από όνειρο — ή ίσως από σκηνή ταινίας του Tim Burton. Εκεί, ανάμεσα σε βρύα, μανιτάρια και δέντρα, 50 παλιά αυτοκίνητα του 1950 «ξεκουράζονται» για πάντα. Οι λαμαρίνες έχουν σκουριάσει, οι ρόδες έχουν χαθεί στο χώμα και η φύση έχει αρχίσει να τα αγκαλιάζει σαν να τα διεκδικεί πίσω. Μόνο που τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε τυχαία.
Το δώρο των 50ών γενεθλίων
Ο άνθρωπος πίσω από αυτή την αλλόκοτη εικόνα λέγεται Μίχαελ Φρόλικ. Έμπορος, αναπαλαιωτής, σχεδιαστής, οδηγός αγώνων, λάτρης των παλιών αυτοκινήτων και της πρόκλησης. Το 2000, για τα 50ά του γενέθλια, αποφάσισε να κάνει στον εαυτό του ένα ιδιαίτερο δώρο: να συγκεντρώσει 50 κλασικά αυτοκίνητα από τη χρονιά που γεννήθηκε και να τα «παρκάρει» στο ιδιωτικό του δάσος. Μόνο που δεν ήθελε να τα συντηρήσει — ήθελε να τα αφήσει να γίνουν ένα με τη φύση.
Η τέχνη της φθοράς
Για τον Φρόλικ, το Autoskulpturenpark δεν είναι συλλογή· είναι σχόλιο. «Η φύση παίρνει πίσω ό,τι της ανήκει», έχει πει ο ίδιος, εξηγώντας πως θέλησε να επιταχύνει τη διαδικασία της αποσύνθεσης ώστε να αναδείξει την ομορφιά του τέλους. Κάθε αυτοκίνητο μετατρέπεται σταδιακά σε γλυπτό, ένα σύμβολο της ματαιότητας της τελειότητας που τόσο κυνηγάμε.
Πολυτέλεια που έλιωσε στο χώμα
Οι λάτρεις των αυτοκινήτων θα αναγνωρίσουν ονόματα όπως Jaguar, Rolls-Royce και Porsche — μοντέλα που θα μπορούσαν να πουληθούν σε δημοπρασίες για εκατομμύρια. Ο Φρόλικ, όμως, δεν μπήκε ποτέ σε αυτό το παιχνίδι. Άφησε τα αυτοκίνητα να φθαρούν, δείχνοντας πως η αξία δεν βρίσκεται πάντα στη συντήρηση, αλλά μερικές φορές και στην απώλεια.
Οι αντιδράσεις
Το έργο του διχάζει. Κάποιοι το βρίσκουν συγκλονιστικό και ποιητικό, άλλοι το θεωρούν ιεροσυλία απέναντι στην ιστορία της αυτοκίνησης. Οι φωτογράφοι το λατρεύουν, οι συλλέκτες το απορρίπτουν. Ο Φρόλικ χαμογελά – γιατί αυτό ακριβώς ήθελε: να προκαλέσει συζήτηση, να σε κάνει να σταθείς και να σκεφτείς.
Μια βόλτα στο δάσος
Το Autoskulpturenpark δεν είναι μουσείο με προθήκες και επιγραφές. Είναι μια υπαίθρια εμπειρία. Οι επισκέπτες μπορούν, κατόπιν ραντεβού, να περιπλανηθούν ανάμεσα στα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, ακούγοντας μόνο τα πουλιά και το τρίξιμο των φύλλων. Είναι από αυτά τα μέρη που δεν «βλέπεις» απλώς — τα νιώθεις.
Αυτό που έχει δημιουργήσει ο Μίχαελ Φρόλικ είναι κάτι παραπάνω από συλλογή ή παράσταση. Είναι μια υπενθύμιση ότι όλα όσα λάμπουν, κάποτε θα ξεθωριάσουν. Και ίσως, τελικά, σε αυτή τη φθορά να κρύβεται η πιο αληθινή μορφή ομορφιάς.
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού και λάτρης της γραφής. Παρόλο που ξεκίνησα με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, το πάθος μου για τη γραφή με οδήγησε στη Δημοσιογραφία, όπου ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στο ΕΚΠΑ. Πάντα με γοήτευε ο κόσμος του lifestyle, της μόδας, της ομορφιάς και της διακόσμησης, και τώρα έχω τη χαρά να μοιράζομαι τις δικές μου ιδέες και σκέψεις μαζί σας. Είστε έτοιμοι για αυτό το ταξίδι;
Leave a Reply