“Έπεσε έρωτας κι ανοίξανε μπουκάλια” είχε γράψει κάποτε σε ένα τραγούδι του ο Σταμάτης Κραουνάκης και ναι, όταν ερωτεύεσαι νιώθεις πως ανοίγουν ταυτόχρονα δεκάδες μπουκάλια σαμπάνια, πως η καθημερινότητα σου αποκτά χρώμα, το σώμα σου ενέργεια και έχεις ένα μόνιμο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη.

Όσο περνάει ο καιρός και ζεις πιο έντονα τον έρωτα σου τόσο θα διαπιστώνεις κάποιες αλλαγές στην καθημερινότητα και στις επιθυμίες σου. Μην τρομάξεις, δεν μεταλλάσσεται η προσωπικότητα σου. Λέγεται έρωτας και σου μεταμορφώνει τη ζωή κάπως έτσι:

Νόμιζες πως απολάμβανες να κοιμάσαι μόνη σε ένα τεράστιο κρεβάτι…μέχρι που συνειδητοποίησες πως να κοιμάσαι αγκαλιά με το ταίρι σου είναι πολύ πιο βολικό.

Δεν σου άρεσε να ζητάς για βοήθεια από άλλους μέχρι που βρέθηκε ο άνθρωπος που σου το έκανε τόσο εύκολο.

Ήθελες να ταξιδέψεις αλλά ποτέ δεν υπήρχε χρόνος λόγω επαγγελματικών και άλλων υποχρεώσεων και τώρα κοιτάς προσφορές για διήμερα, και είσαι σίγουρη πως θα βρεις το χρόνο να πας μια εκδρομή με τον αγαπημένο σου.

Θεωρούσες πως ήταν απίθανο να είσαι ευτυχισμένη μέσα σε μια τόσο ασφυκτική καθημερινότητα μέχρι που ερωτεύτηκες και δεν μπορούσες πια να βυθίζεσαι στον αρνητισμό.

Δεν πίστευες πως θα μπορούσε κάποιος να σου απομακρύνει όλο το στρες της ημέρας με ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, μια αγκαλιά…

Δεν ήσουν από τους ανθρώπους που ήταν εκδηλωτικός με το ταίρι του σε δημόσιο χώρο μέχρι που…έκανες όλα όσα ντρεπόσουν να κάνεις.

Πίστευες πως το να μένεις σιωπηλή όταν βρίσκεσαι με τον άλλον θα ήταν το πιο άβολο πράγμα στο κόσμο μέχρι που…καθίσατε στον καναπέ ήσυχα και άνετα.

Είχες μάθει να μην ξεφεύγεις από τη ρουτίνα σου (δουλειά, γυμναστήριο, ντους, φαγητό, ύπνο) αλλά ξαφνικά κάνεις όνειρα για το μέλλον το δικό σου και το δικό του.

Ήσουν πεπεισμένη πως δεν θα υποχωρούσες για κανέναν μέχρι που το έκανες και δεν το ένιωσες σαν θυσία ή υποχώρηση αλλά σαν μια πράξη συντροφικότητας.

Δεν είχες φανταστεί πως τα λόγια κάποιου θα σήμαιναν τόσο πολλά για εσένα.

Είσαι ο εαυτός σου και δεν πιστεύεις πως θα σε κρίνει ο άλλος.