Αν έχεις αισθανθεί ποτέ ότι μια σχέση μοιάζει σαν να υπάρχει πάντα ένα τείχος ανάμεσά σας, τότε έχεις αγγίξει από κοντά αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν dismissive avoidant attachment. Είναι εκείνο το μοτίβο συμπεριφοράς όπου ο άλλος μπορεί να σου δείχνει ενδιαφέρον, να επικοινωνεί μαζί σου, αλλά ταυτόχρονα κρατά σταθερά τις αποστάσεις. Δεν είναι πως απορρίπτει εντελώς τη σύνδεση, απλώς έχει μάθει να νιώθει πιο ασφαλής όταν δεν εξαρτάται από κανέναν. Εσύ προσπαθείς να πλησιάσεις, κι εκείνος βρίσκει τρόπους να κλειδώνει τις πόρτες. Έτσι η σχέση καταλήγει να θυμίζει χορό, μόνο που ο ένας μένει πάντα μισό βήμα πιο πίσω.
Τι κρύβεται πίσω από αυτό το στυλ
Η θεωρία δεσμού του John Bowlby εξηγεί πως τα πρώτα μας βιώματα με τους φροντιστές καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το πώς σχετιζόμαστε ως ενήλικες. Αν μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον όπου οι ανάγκες σου δεν καλύπτονταν ή η εξάρτηση θεωρούνταν αδυναμία, τότε πιθανότατα έμαθες να προστατεύεσαι μέσα από την απόσταση. Στην ενήλικη ζωή αυτό μπορεί να σημαίνει ότι αποφεύγεις την έντονη συναισθηματική εγγύτητα, δεν ζητάς εύκολα βοήθεια και προτιμάς σχέσεις λιγότερο δεσμευτικές. Στην ουσία, η αυτονομία λειτουργεί σαν πανοπλία, ενώ πίσω της κρύβεται ο φόβος της απόρριψης.
Πώς επηρεάζει τις σχέσεις
Ένας άνθρωπος με αυτό το μοτίβο δυσκολεύεται να χτίσει σταθερούς δεσμούς. Η απόσταση μπορεί να του προσφέρει μια αίσθηση ελέγχου, αλλά συχνά ο σύντροφος νιώθει παραμελημένος και μόνος. Στις δύσκολες στιγμές, η τάση είναι να φύγει αντί να μείνει και να βρει λύση. Κι όμως, η ανάγκη για ουσιαστική σύνδεση υπάρχει σε όλους μας – ακόμα και στους πιο «ανεξάρτητους». Όταν αυτή λείπει, η μοναξιά γίνεται βαρύ φορτίο που δεν παραδέχεσαι εύκολα ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό.
Τι μπορείς να κάνεις
Η αλλαγή ξεκινάει με το να αναγνωρίσεις τις αντιδράσεις σου χωρίς κριτική. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να σηκώνει τείχη, δοκίμασε το αντίθετο, μίλησε λίγο πιο ανοιχτά, μοιράσου μια σκέψη που θα κρατούσες μέσα σου. Η ενσυνειδητότητα μπορεί να σε βοηθήσει να μείνεις παρών χωρίς να τρέχεις να κρυφτείς. Και φυσικά, η ψυχοθεραπεία είναι ένας πολύτιμος χώρος όπου μπορείς να καταλάβεις πώς τα παιδικά σου βιώματα επηρεάζουν τις σημερινές σχέσεις και να εξασκηθείς σε πιο υγιείς τρόπους σύνδεσης. Δεν είναι εύκολο να ξεμάθεις μηχανισμούς που σε προστάτευαν για χρόνια, αλλά είναι απολύτως εφικτό.
Μια πιο τρυφερή ματιά στον εαυτό σου
Τέλος, το dismissive avoidant attachment δεν σημαίνει ότι είσαι «χαλασμένος» ή ανίκανος να αγαπήσεις. Σημαίνει ότι έμαθες να στηρίζεσαι μόνο στον εαυτό σου γιατί τότε δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Τώρα όμως υπάρχουν. Μπορείς να μάθεις να ανοίγεσαι σιγά-σιγά, να ζητάς στήριξη και να επιτρέπεις στους άλλους να σε πλησιάσουν. Η οικειότητα δεν είναι απειλή, είναι ένας τόπος ελευθερίας και δύναμης. Και αν της δώσεις χώρο, μπορεί να σου χαρίσει σχέσεις με βάθος, τρυφερότητα και αληθινή συντροφικότητα.
Γεια σου φίλη! Είμαι η Μάρθα Κατσαρού και λάτρης της γραφής. Παρόλο που ξεκίνησα με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, το πάθος μου για τη γραφή με οδήγησε στη Δημοσιογραφία, όπου ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στο ΕΚΠΑ. Πάντα με γοήτευε ο κόσμος του lifestyle, της μόδας, της ομορφιάς και της διακόσμησης, και τώρα έχω τη χαρά να μοιράζομαι τις δικές μου ιδέες και σκέψεις μαζί σας. Είστε έτοιμοι για αυτό το ταξίδι;