Το απόσπασμα από το άρθρο της δημοσιογράφου Μαρίλιας Παπαθανασίου περιγράφει τις απόψεις της Μπελίντας Κανόν, μιας συγγραφέως και δόκτορα Συγκριτικής Λογοτεχνίας, σχετικά με τον νεοφεμινισμό και τον φεμινισμό. Σύμφωνα με την Κανόν, ο νεοφεμινισμός επικεντρώνεται στις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών και θεωρεί ότι αυτές οι διαφορές είναι αγεφύρωτες. Αντίθετα, ο κλασικός φεμινισμός του 20ού αιώνα αγωνιζόταν για την ισότητα ανδρών και γυναικών, θεωρώντας τους ως άτομα και επιδιώκοντας την ελευθερία και τη δυνατότητα αλλαγής.

Η Κανόν υποστηρίζει ότι ο νεοφεμινισμός και οι θεωρίες ταυτότητας φύλου επιμένουν σε έναν τύπο ντετερμινισμού που περιορίζει την ελευθερία και αποδυναμώνει τον ρόλο της ατομικής δράσης. Αντί να επικεντρώνονται στην ισότητα και τη δυνατότητα αλλαγής, οι νεοφεμινίστριες αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως ομάδα θυμάτων που διατρέχει συνεχώς κίνδυνο.

Συνεχίζοντας, ο μεταφεμινισμός αποτέλεσε μια αντίδραση στον κλασικό φεμινισμό και προσπάθησε να αντιμετωπίσει ορισμένες αδυναμίες και περιορισμούς που αντιμετώπιζε ο κλασικός φεμινισμός. Οι νεοφεμινίστριες ήθελαν να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητες και ισχυρές γυναίκες, έχοντας τη δυνατότητα να εκφράσουν την ταυτότητά τους με τον τρόπο που θέλουν.

Η Λίζα Τσαλίκη, καθηγήτρια Κοινωνίας Πληροφορίας, Πολιτικής και Δημοφιλούς Κουλτούρας στο τμήμα ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ, επεσήμανε ότι ο μεταφεμινισμός εστίασε στην ατομικότητα και στην ελευθερία των γυναικών, απορρίπτοντας τους συλλογικούς αγώνες και την έννοια της γυναικείας αλληλεγγύης. Οι νεοφεμινίστριες επικεντρώθηκαν στην ατομική επιτυχία και την απόκτηση ισχύος μέσω της καριέρας, της οικονομικής ανεξαρτησίας και της εξουσίας στις σχέσεις.

Ωστόσο, ο μεταφεμινισμός έχει δεχθεί κριτική για την υπερβολική εστίασή του στον ατομικισμό και την αποδυνάμωση της κοινωνικής διάστασης των φεμινιστικών αγώνων.

Ορισμένες φεμινίστριες και κοινωνικοί θεωρητικοί έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι ο μεταφεμινισμός έχει οδηγήσει σε μια αποδυνάμωση της κοινωνικής αλλαγής και της συλλογικής δράσης. Η έμφαση στην ατομική επιτυχία και ανεξαρτησία μπορεί να οδηγήσει σε μια αποδυνάμωση των προσπαθειών για διαρθρωτική αλλαγή στην κοινωνία.

Επιπλέον, ορισμένες φεμινίστριες επισημαίνουν ότι ο μεταφεμινισμός ενισχύει τις ιδιοτροπίες του συστήματος, αντί να τις ανατρέπει. Οι γυναίκες που μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της κοινωνίας για επιτυχία, οικονομική ανεξαρτησία και εξουσία, μπορεί να θεωρηθούν επιτυχημένες μέσα στο υπάρχον σύστημα. Αυτό μπορεί να αποβεί εις βάρος των γυναικών που δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις προσδοκίες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο μεταφεμινισμός δεν είναι μια ομοιογενής και ενιαία θεωρία. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις μέσα στον μεταφεμινισμό. Ορισμένοι μεταφεμινιστές επικεντρώνονται στην ατομική επιτυχία και ανεξαρτησία ως μέσα για την επίτευξη ισότητας και αλλαγής, ενώ άλλοι επικρίνουν την εξουσία και τις ιδιοτροπίες του υπάρχοντος συστήματος και επιδιώκουν μια πιο διαρθρωτική ανατροπή του.

Μια σημαντική πτυχή του μεταφεμινισμού είναι η αναγνώριση των διαστάσεων της ταυτότητας, της κοινωνικής τάξης, της φυλής, του φύλου και της σεξουαλικότητας. Ορισμένοι μεταφεμινιστές επικεντρώνονται στην ανάλυση της αλληλεπίδρασης αυτών των παραμέτρων και πώς επηρεάζουν την εμπειρία και την ανισότητα.

Σε γενικές γραμμές, ο μεταφεμινισμός αντιλαμβάνεται την ισότητα και τη δικαιοσύνη ως συνθήκες που πρέπει να επιτευχθούν σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, ανεξάρτητα από το φύλο, τον πολιτισμό ή την κοινωνική θέση. Ωστόσο, η ανάληψη δράσης και ο τρόπος που επιδιώκεται η αλλαγή μπορεί να διαφέρει ανάμεσα στους μεταφεμινιστές. Ορισμένοι επιδιώκουν να επιτύχουν αλλαγές μέσω πολιτικής δράσης, όπως νομοθετικές πρωτοβουλίες, πολιτική συμμετοχή και οργανωμένες κινητοποιήσεις. Άλλοι επικεντρώνονται στην κοινωνική αλλαγή μέσω εκπαίδευσης, ευαισθητοποίησης και δημιουργίας εναλλακτικών κοινοτήτων και δομών.

Ο μεταφεμινισμός επίσης αναγνωρίζει τη σημασία της φωνής και της ενεργού συμμετοχής των ατόμων που ανήκουν σε καταπιεσμένες ομάδες. Προωθεί την αυτοδιοίκηση και την ανάληψη εξουσίας από τα άτομα που πλήττονται από τις ανισότητες και τις καταπιεστικές δομές. Η συμμετοχή των γυναικών, των μειονοτήτων και άλλων καταπιεσμένων ομάδων στην ανάληψη αποφάσεων και τη δημιουργία πολιτικής είναι κρίσιμη για την επίτευξη μιας ισότιμης και δίκαιης κοινωνίας.

Ο μεταφεμινισμός εξετάζει τις διαστάσεις της βίας, της καταπίεσης και της ανισότητας σε διάφορους τομείς της ζωής, όπως οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δομές. Αναγνωρίζει ότι η καταπίεση και η ανισότητα συνδέονται μεταξύ τους και ότι η εξάλειψή τους απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση.

Το ερώτημα όμως εδώ είναι άλλο: Πώς ένα παιδί στα 17-18 του χρόνια μπορεί όλα αυτά τα τα κατανοήσει ώστε να μπορέσει και να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη άποψη, για να περάσει το μάθημα της έκθεσης στις πανελλήνιες;