Το καθήκον της εξήγησης της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου σε ένα παιδί είναι αναμφίβολα μία από τις πιο απαιτητικές και δύσκολες πτυχές της ανατροφής των παιδιών. Αυτή η λεπτή συζήτηση απαιτεί ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια και ευαισθησία στα συναισθήματα και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Αν και δεν υπάρχει μια προσέγγιση που ταιριάζει σε όλους, μερικές βασικές αρχές μπορούν να καθοδηγήσουν τους γονείς σε αυτή τη δύσκολη συζήτηση.

Η επιλογή της κατάλληλης ώρας και του σωστού μέρους είναι ζωτικής σημασίας

Επιλέξτε έναν ήσυχο και άνετο χώρο όπου το παιδί σας νιώθει ασφάλεια και μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του. Ξεκινήστε τη συζήτηση όταν έχετε και οι δύο άφθονο χρόνο, διασφαλίζοντας ότι δεν θα βιαστείτε.

Η ειλικρίνεια είναι βασική, αλλά το βάθος των πληροφοριών πρέπει να ταιριάζει με την ηλικία και την κατανόηση του παιδιού

Χρησιμοποιήστε απλή και σαφή γλώσσα, αποφεύγοντας ευφημισμούς που μπορεί να μπερδέψουν ή να παραπλανήσουν. Να είστε άμεσοι αλλά συμπονετικοί, εξηγώντας ότι το αγαπημένο πρόσωπο πέθανε και δεν θα επιστρέψει. Ενθαρρύνετε τις ερωτήσεις και δημιουργήστε ένα περιβάλλον όπου το παιδί νιώθει άνετα να μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.

Τα συναισθήματα παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτή τη συζήτηση

Είναι εντάξει να δείξετε τη δική σας θλίψη, καθώς βοηθά το παιδί να καταλάβει ότι τα συναισθήματά του ισχύουν και για εσάς. Διαβεβαιώστε το ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει λύπη, θυμό ή σύγχυση και ότι αυτά τα συναισθήματα θα υποστούν επεξεργασία με την πάροδο του χρόνου.

Η προσφορά υποστήριξης και η διατήρηση της ρουτίνας είναι απαραίτητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου

Καθησυχάστε το παιδί για την παρουσία και την αγάπη σας, τονίζοντας ότι είστε εκεί για να το ακούσετε και να το παρηγορήσετε. Επιμείνετε σε τακτικά προγράμματα για να εξασφαλίσετε σταθερότητα εν μέσω της αναταραχής.

Να είστε έτοιμοι να επαναλάβετε τις πληροφορίες και να παρέχετε συνεχή υποστήριξη

Τα παιδιά μπορεί να μην κατανοήσουν πλήρως την έννοια του θανάτου αμέσως και μπορεί να έχουν ερωτήσεις που προκύπτουν αργότερα. Η υπομονή και η συνεχής ανοιχτή επικοινωνία θα τους βοηθήσουν να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους με την πάροδο του χρόνου.

Η εξήγηση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου σε ένα παιδί είναι ένα επίπονο έργο που απαιτεί ευαισθησία, ειλικρίνεια και συναισθηματική υποστήριξη. Επιλέγοντας την κατάλληλη στιγμή, όντας ειλικρινείς αλλά κατάλληλοι για την ηλικία, αναγνωρίζοντας τα συναισθήματα και παρέχοντας συνεχή επιβεβαίωση, οι γονείς μπορούν να καθοδηγήσουν το παιδί τους σε αυτήν την δύσκολη συζήτηση και να το βοηθήσουν να περιηγηθεί στα περίπλοκα συναισθήματα που ακολουθούν.

Διάβασε επίσης:

Θάνατος: Πώς θα μιλήσω στο παιδί μου γι’ αυτό;